Moi Drodzy, wieje wiatr zmian, jak głosi pewna popularna piosenka! Niektórzy zmieniają swój wygląd (bardzo dramatycznie), inni charakter (czasami równie diametralnie), a za niektórych to Los wprowadza zmiany, prowadząc ich zupełnie nie tam, gdzie zakładał plan! Świat nie lubi nudy i my też nie – dlatego przedstawiamy Wam przegląd tego co w trawie piszczy. Miłej lektury!
Kryształowe Królestwo
„Mogło się wydawać, że męczarnie z tajemniczym czarnoksiężnikiem dobiegły końca, kiedy nasi bohaterowie znaleźli się w innym mieście. Z daleka od magii, chodzenia wśród chmur oraz walk na śmierć i życie… A jednak, niespodzianka! Ferren ponownie znalazł się w znienawidzonym Kryształowym Królestwie, zakuty w dziwne, magiczne bransolety, bez broni… Razem z nieuzbrojoną skrytobójczynią Jane u boku, chociaż z braku pełnego asortymentu elfka jest gotowa zabić niewinnych, żeby odzyskać swój skarb. A tajemnicza wiadomość, którą otrzymują bohaterowie, oraz obserwujący ich kruk utwierdzają w przekonaniu, że to nie koniec czarodziejskiej gry… „
~Jane
Wyspa Lariv
,,Dużą zmianą w życiu Kaikomi i Lucy’ego było niewątpliwie ich małżeństwo – nagłe, aranżowane i nie wiadomo skąd wytrzaśnięt… ale to było już dawno. Prawie rok temu! Teraz państwo Wassley prowadzą (prawie)typowe, spokojne życie na Lariv, opiekując się zajazdem, robiąc kawę i podając ciasteczka. Ale co się stanie, gdy do miejsca, pełnego osobistych rytuałów, nawyków i przyzwyczajeń trafią tajemnicze listy od ,,pewnej kobiety“ z kontynentu i zadziorny chłopak tak podobny do Lucy’ego, że od razu okrzyknięto go jego bratem?”
~KiS(s)
Fargoth
„Takiego zwrotu akcji nikt się raczej spodziewał. Gadriel co prawda już wcześniej spotkał się z Rakel, ale nic z tego spotkania nie wynikło, a późniejsza gra terenowa zupełnie zaprzątnęła głowę zbrojmistrzyni, Luciena i Remy’ego, o demonie więc szybko zapomniano. Teraz jego ponowne pojawienie się niosło już ze sobą poważniejsze konsekwencje: Lucien wrócił z nim do Otchłani, by tam zająć się sprawą… swojego ślubu. Rakel została w Fargoth, a nam przyjdzie czekać z niecierpliwością na to, jak potoczą się ich dalsze losy – wszak ta historia nie może się tak skończyć! Nie, gdy ich tak bardzo do siebie ciągnie!”
~KiS(s)
Równiny Andurii
,,Noa, Louin, Yva i Petro stanowili już całkiem zgraną drużynę – choć z początku nie dogadywali się najlepiej, a wspólnej podróży nie ułatwiały im ani sekrety ani ataki wiedźmy, to ostatecznie młodocianie wyglądająca ekipa zgodnie zaczęła poszukiwać skarbu ukrytego wśród drzew. Lecz właśnie wtedy, kiedy już nici porozumienia zaczęły ich powoli łączyć, ktoś znowu wtrącił swoje cztery litery (a konkretniej pięć, bo nagą klatę) i zaczął działać dhampirowi na nerwy – bo czy naprawdę natknęli się na oceanicznego ,,półboga”? I czy może on łaskawie zabrać swojego paskudnego jednorożca znad jego nóg!?”
~KiS(s)
Szlak Ziół
„Grupa złożona z trzech czarodziei – Caina, Lotty i Conana – a także chłopca o imieniu Jeremy, kontynuowała wędrówkę leśną drogą. Rozmawiali na różne tematy, chcąc dowiedzieć się czegoś więcej na temat pozostałych, jednak rozmowa ta miała też inny cel, którym było po prostu zwyczajnie zapobiegnięcie tego, że poruszaliby się w ciszy. Wcześniej wymieniali się swoim pochodzeniem i miejscem urodzenia, a także krótkimi historiami na swój temat, aby teraz rozmawiać o rodzinie – tej, którą mieli nadal, a także tej, którą już stracili. Później zaczęli mówić o tym, czego nie lubią, co zresztą także zaczął Cain, gdy postanowił wyjawić towarzyszce swoje zdanie na temat tego, że w niespodziewanych momentach zdarza jej się iść z nim pod rękę. Idąc tak, szukali też miejsca, w którym mogliby odpocząć i zjeść kolację. Udało im się je znaleźć dość szybko, gdy słońce jeszcze w pełni nie schowało się za koronami drzew. Przy okazji, przez cały ten czas w ogóle nie byli świadomi tego, iż ich tropem ciągle podąża grupa najemników, którym przewodzi osobnik chcący pozbyć się wszystkich Dzierżycieli. „
~Samiel
Smocza Przełęcz
,,W Funtce zaszła zmiana tak wielka, że nie wiadomo czy może zajść większa! Nie przytyła, nie zmieniła nagle stylu ani poglądów – przez przypadkiem uruchomioną magiczną pułapkę malarka zamieniła się… w smoka! Zaś będący do tej pory smokiem Amari zamienił się w człowieka. Pomieszanie z poplątaniem, szok i niedowierzanie. Do tego wszystkiego jest Mniszek, który nie wie co zaszło i na razie nie wie też co zrobić, ale jeszcze się nie martwi i po prostu głośno myśli co można z tym począć… O ile cokolwiek się da, ale kto nie spróbuje ten się nie przekona!”
~KiS(s)
Trytonia
,,Kto by się spodziewał. Elleanore, taka dystyngowana dama, właścicielka banku, arystokratka, zawsze opanowana, elegancka, z klasą… Teraz w Trytonii, w towarzystwie Raina, gladiatora z lokalnej areny. Wampirzyca wyróżnia się tak, że aż prosi się o kłopoty – kto to widział przychodzi w miejsce nielegalnych walk na szpilkach?! I co więcej nie raz, a dwa razy, jeszcze umawiając się z tamtym gladiatorem?! A może to nie to o czym myślimy i nie to co im samym się wydaje?”
~KiS(s)
Góry Dasso
„Za kradzieżą mapy tak ważnej dla Dinitris stał przedstawiciel jej rasy. Paul, bo pod takim imieniem ukrywał się młody smok, udawał jednego z mieszkańców klasztoru. Konfrontacja z nim zakończyła się walką, w której początkowo udział brała wyłącznie smoczyca, jednak Calathal także postanowił się przyłączyć. Co prawda, elf tylko na chwilę odwrócił uwagę młodego smoka (a później został ciśnięty w tył przy pomocy magii i wylądował plecami na drzewie), ale to wystarczyło, żeby Dinitris wykorzystała zyskaną przewagę, aby zabić wroga. Później smoczyca musiała zająć się czymś innym – obrażeniami elfa, które na szczęście okazały się jedynie bolącymi stłuczeniami. Chciała uleczyć go magicznie, ale Cal uparł się, aby użyła jego maści i bandaży. W czasie tej sytuacji, oboje mieli właśnie przemyślenia i odczucia na jej temat, ale ostatecznie udało się z tym, uporać. Elf mógł wstać, nie czując przy tym bólu na tyle silnego, że uniemożliwiałby mu on poruszanie się. Teraz został im powrót na teren klasztoru, a także przeszukanie ciała pokonanego smoka. W końcu nadal nie znaleźli skradzionego przedmiotu. „
~Samiel
Ekradon
,,Miało być spokojnie – pojawił się strudzony podróżnik; wyprawa była w trakcie – zniknął; szukali go… a znaleźli poszkodowanego złodziejaszka i hardą kobitę. W życiu Iaskela wszystko ostatnio idzie nie tak jak planował, choć chyba nie do końca źle… nie póki jest z nim Silea, która potrafi za niego rozpychać się łokciami i przeciągnąć go przez tłum, by dostał się do rannego. Ale czy w końcu biedny elf nie będzie miał tego wszystkiego dość? Gdzie się podziała jego spokojna praca, na miłość Prasmoka!?”
~KiS(s)
Arrantalis
,,Księżniczka Evangeline jest na dworze swojej przybranej matki, królowej Delii, już cały okrągły rok! Bardzo się w tym czasie zmieniła – z niewychowanej i skrajnie niewinnej i nieświadomej dziewczynki, z pomocą nowego opiekuna i swojej mamy stała się pełnoprawną, świecącą przykładem księżniczką! Co więcej: to dzień, w którym Evangeline będzie obchodzić swoje urodziny, pierwszy raz na królewskim dworze. Będzie to nie tylko pierwszy tego typu bal w jej życiu, ale również… Pierwsze zauroczenie. W pewnym piegowatym młodzieńcu, z którym co więcej zgodziła się spotkać ponownie. Och, cóż przyniesienie ta pierwsza miłość złotej księżniczki?!”
~KiS(s)
To już ostatnia z nowinek w tym wydaniu. Wiatr jednak nadal wieje i zobaczymy co przywieje do Was w następnym Donosicielu!
Po długim i dogłębnym procesie tentegowania w głowie… – jak powiedział Król Julian – nareszcie nadszedł czas na otwarcie forumowej rejestracji i nową odsłonę kreatora. Wiemy, że długo czekaliście na ten moment i nareszcie on nadszedł. Bez względu, czy jesteś nowym użytkownikiem, czy starym wyjadaczem radzimy zapoznać się z całym opisem aktualizacji, ponieważ Kreator Postaci został bardzo mocno przebudowany i zmienił się ogrom rzeczy, ale zacznijmy może od początku.
Podstawową zmianą są zakładki. Karta postaci nie wyświetla się już jako jedna strona, tylko posiada zakładki, w których mieszczą się konkretne informacje. Podczas tworzenia karty, zakładek jest więcej niż tych widzianych w profilu gracza. Poza tym każde pole, w każdej zakładce jest teraz dokładnie opisane. Na początek omówimy po kolei jak zmieniło się samo tworzenie KP.
Pierwszą zakładką jest wstęp, jest on przeznaczony głównie dla nowych graczy, ale fajnie jeśli ci starsi też sobie go przeczytają. A teraz już o tworzeniu postaci:
1. Awatar – awatar można teraz wgrać z Kreatora Postaci, nie trzeba wchodzić wcześniej w profil użytkownika, ponieważ link w kreatorze przenosi nas na odpowiednią stronę w profilu gdzie dodajemy awatar.
2. Podstawowe – Nie mamy tu już jednego pola na imię i nazwisko postaci, a trzy osobne rubryki, na imię, nazwisko i przydomek. Obowiązkowe jest tylko imię postaci, pozostałe dwa okna są opcjonalne. I tak, na pewno każdy wie, co wpisać w imieniu i nazwisku, ale już przydomek jest czymś nowym. Przydomkiem może być na przykład zdrobnienie imienia, którego używa postać np. postać ma na imię Theobar, ale mówią na niego Theo, wtedy w przydomku można wpisać właśnie to zdrobnienie, czyli Theobar „Theo” Alarański. Niektóre postacie mają przydomki powstałe w inny sposób, np. Niara „I Łaskawa” Roddenfell, Georg „Książę Północy” Nordyjski i tak dalej. Co ważne, w kreatorze pokazują nam się rubryki: imię, nazwisko, przydomek, jednak w profilu przy uzupełnieniu wszystkich opcji widnieją one w innej kolejności: imię, przydomek, nazwisko.
Płeć – tutaj mamy trzy opcje, kobieta, mężczyzna i osoba bezpłciowa. Trzecią opcją można się posłużyć w przypadku jakiś zjaw, upiorów, czy przy wyborze Kaer Natherina.
Rasa – tutaj nie mamy już opcji wpisania sobie jakiejkolwiek rasy. Rasy wybierane są teraz z listy, w pierwszym oknie wybieramy grupę, czyli np. Pradawnego, Elfa, Naturianina, a dopiero wtedy pokazują nam się opcje wyboru rasy szczegółowej. Czyli np. Naturianie – Driada. Na samym dole w opcji głównej wyświetlają się dwie dodatkowe grupy Mieszaniec i Inna, po wybraniu opcji Inna pojawia się komunikat: W celu wybrania rasy innej niż dostępne, skontaktuj się z administracją – w tym momencie nie mamy już opcji wyboru „podrasy” w drugim oknie. Natomiast po wybraniu opcji Mieszaniec pojawia się komunikat „Opcja dostępna wkrótce. Jeśli jesteś pewien, że twoja postać nie może zostać sklasyfikowana w inny sposób skontaktuj się administracją”. Niedługo w opcji Mieszaniec pojawi się możliwość wyboru dwóch ras, które mogą się ze sobą połączyć czyli np. Elf Leśny + Elf Górski = Elf, lub Człowiek + Fellarianin = Półfellarianin, Elf Górski + Człowiek = Półelf i tak dalej, dotyczy to jednak tylko kilku ras, które mogą się ze sobą łączyć i tylko tych, które nie są opisane w grymuarze. I tak np. Błogosławiony nie jest sklasyfikowany jako Mieszaniec, ponieważ można wybrać go z listy jako „Niebianie – Błogosławiony”. Niestety dodanie opcji mieszańców okazało się tymczasowo zbyt skomplikowanie i będzie ona dostępna wkrótce. Niestety wprowadzenie opcji wyboru rasy z listy generuje problem – każdy użytkownik musi wybrać swoją rasę na nowo, niestety nie dało się tego zrobić inaczej.
Wiek – pojawiły się tu wiek rzeczywisty i pole „wygląda na”. Sporo postaci fizycznie wygląda na znacznie mniej lat niż ma w rzeczywistości, dotyczy to na przykład elfów, czarodziejów, często naturian, demonów i tak dalej. W wieku wpisujemy więc rzeczywisty wiek naszej postaci, a w drugiej rubryce określamy na ile postać wygląda fizycznie, jeżeli twoja postać jest człowiekiem i wygląda na tyle ile lat ma, należy pozostawić to pole puste.
3. Społeczne – zakładka posiadająca całkiem nowe opcje, którymi są: profesja, sława, majątek i posiadłość. Choć jest to jedna zakładka to w profilu te informację pokazują się w różnych miejscach. profesja, sława i majątek pojawiają się w Ogólnych, a posiadłość to w profilu osobna zakładka dostępna przed historią. Ponieważ wszystkie te pola opisane są bardzo szczegółowo w samym kreatorze nie będziemy się tutaj dodatkowo rozpisywać. Podczas edycji waszej KP zapoznacie się dokładnie jak przypisać te dodatkowe opcje bohaterowi. Jeśli chodzi o profesję, w grymuarze dodaliśmy nowy artykuł, w którym zostało opisane 46 kategorii zawodów/profesji, z którymi możecie zapoznać klikając w link w kreatorze, lub na skróty, czyli klikając tutaj: <<KLIK>> Profesję w grymuarze ułożone są alfabetycznie, nie kategoriami, jak w przypadku umiejętności.
4. Historia, charakter, wygląd – chyba nikomu nie trzeba tłumaczyć co powinno znaleźć się w tej części opisu bohatera. Dodaliśmy jednak dość duże opisy jak powinno się wypełnić te pola, znajdują się w nich na przykład pytania pomocnicze, warto choć raz zapoznać się z nowymi opisami.
5. Atrybuty pozostały bez zmian.
6. Cechy – zakładka opisująca cechy specjalne, niby tak jak kiedyś, a jednak inaczej. Cechy specjalne dostały dodatkowe poziomy i tak mamy teraz 5 poziomów ujemnych, poziom zerowy i 5 poziomów dodatnich, gdzie poziomy dodatnie są zielone, ujemne pomarańczowe, a poziom zerowy niebieski. Każdy poziom jest opisany od nowa, każdy musi więc zapoznać się z nowymi opisami i jeśli to konieczne zmienić poziomy w swojej KP – a ze względu na poziom zerowy (opisany niżej), będzie to konieczne w większości KP. W poziomach ujemnych dodaliśmy poziom Ułomność i Piętno. Poziomy dodatnie mają natomiast dodatkowo Atut i Fenomen. Poziomem zerowym nazwaliśmy cechy oznaczone jako Rasowe – tam można wpisać zarówno cechy ujemne jak i dodatnie, ale tylko jeśli są to cechy danej rasy czyli np. podatność na czosnek i srebro dla wampira, albo latanie dla anioła. Poza tym cechy specjalne nie są teraz ograniczone ilościowo, w związku z tym z regulaminu zniknął punkt dotyczący ograniczenia liczby cech specjalnych. Dzięki temu nie trzeba także grupować cech rasowych.
7. Magia – tutaj też mamy pewne zmiany. Dotychczasowe pięć poziomów zostało rozszerzone o dodatkowe dwa. I tak mamy teraz poziom Czeladnik i Ekspert. Poza tym (już jakiś czas temu, ale nie wszyscy zapewne wiedzą) pojawiła się dodatkowa metoda rzucania zaklęć: Źródła. Nie będziemy się tutaj też dokładnie rozpisywać, ponieważ wszystkie informację najlepiej przyswoić czytając opisy w kreatorze. Teoretycznie poziomy magii przystosowały się automatycznie, jednak przy nowych opisach tak, czy owak należy sprawdzić, czy poziom jest dobrze ustawiony.
8. Umiejętności – podobnie jak w magii umiejętności zyskały dodatkowe dwa poziomy, niektóre też zmieniły swoje nazwy i tak mamy teraz siedem poziomów umiejętności: podstawowy, opanowany, zaawansowany, biegły, ekspert, mistrz, arcymistrz. Z dokładnymi opisami zapoznajcie się proszę w kreatorze. I tak jak w przypadku magii teoretycznie poziomy umiejętności również dostosowały się automatycznie, jednak ze względu na nowe opisy należy sprawdzić, czy poziomy faktycznie pasują do znajomości umiejętności waszych postaci.
9. Przedmioty magiczne – tutaj zaszły spore zmiany, przedmioty magiczne zyskały całkiem nowe poziomy i jest ich jedenaście, tak jak w przypadku cech specjalnych. Mamy tutaj 5 poziomów ujemnych, 5 dodatnich i poziom zerowy. Poziomy dodatnie są zielone, ujemne pomarańczowe, a poziom zerowy niebieski. Poziomy ujemne opisują przedmioty magiczne, które przeszkadzają postaci, uprzykrzają jej życie, a poziomy dodatnie pomagają, lub są dla postaci w jakiś sposób pozytywne. Poziom zerowy przedstawia przedmiot oznaczony jako Wyjątkowy, nie jest to przedmiot nacechowany magią, a jedynie ważny dla naszej postaci, pamiątka rodzinna, przedmiot od ukochanego i tym podobne. Ze względu na to, że w przedmiotach magicznych nastąpiła tak ogromna zmiana trzeba się zapoznać z opisami poziomów bezpośrednio w kreatorze, tutaj, w ogłoszeniu byłoby to zbyt długie.
10. Towarzysz – towarzysz zyskał osobną zakładkę, ze względu na to niestety każdy, kto towarzysza posiada będzie musiał ją uzupełnić. Towarzysz ma do wypełnienia kilka rubryk. Imię – tutaj chyba nikomu nie trzeba tłumaczyć co należy wpisać. Gatunek – nie chodzi tylko o to, czy to koń, pies, czy kura, ale też jeśli jest to jakiś stwór z bestiariusza np. aphylla, vulgris, czy kanotis. Dalej znajduje się okienko płeć, nie wszystkie stworzenia, zwłaszcza te z bestiariusza mogą być określone jako samiec, czy samica, dlatego do wyboru jest także opcja bezpłciowe. Mamy także wiek, określony w latach ludzkich, chodzi o to by na przykład nie przeliczać lat na kocie, czy psie. W opisie zawieramy to wszystko co należało zawrzeć kiedyś, jak postać poznała swojego towarzysza, w jakiej są relacji, jak wygląda towarzysz i tak dalej.
Wyświetlanie w profilu
Jak już zapewne zauważyliście wyświetlanie karty w profilu zmieniło swoją formę, z całej strony, na zakładki, w odróżnieniu od zakładek w kreatorze w profilu mamy ich znacznie mniej, bo maksymalnie sześć, jeżeli nasza postać posiada towarzysza i posiadłość. W przypadku, gdy bohater nie posiada posiadłość i towarzysza w profilu te zakładki się nie wyświetlą.
W pierwszej zakładce Ogólne znajdziemy kilka podstawowych informacji, zamiast imienia, czy imienia i nazwiska mamy godność, gdzie jak było już wspomniane wyświetli się imię, przydomek i nazwisko, jeśli postać je wszystkie posiada. W polu rasa, rzecz jasna znajdziemy rasę postaci i choć podczas tworzenia najpierw wybieramy grupę, w karcie widzimy rasę szczegółową, czyli lodowy elf, driada, nemorianin – bez grupy, czyli pradawni, czy naturianie. Dalej znajdziemy wiek i wygląda na, profesję, majątek i sławę, co było opisane już wyżej. Na samym dole znajdziemy natomiast aurę postaci.
W statystkach znajdziemy atrybuty, umiejętności, cechy specjalne, magię i przedmioty magiczne. W prawym górnym rogu strony znajdziemy przycisk pokaż/ukryj opisy, co może być przydatne, gdy nie chcemy zapoznawać się ze szczegółami danej postaci.
W zakładce opis znajduje się charakter i wygląd postaci, w kolejnej towarzysz, posiadłość i historia – w ich wyświetlaniu nie ma jednak żadnych rewelacji.
Sprawy niedokończone:
Niestety jest jeszcze kilka rzeczy, które nie zostały dokończone, chodzi tu o wyświetlanie pod profilem. Docelowo będzie się tam teraz wyświetlać tylko aura i inne postacie. Kwestia linków do innych postaci – jak zauważyliście linki nadal nie działają, niestety trzeba do tego doinstalować moda, lub go napisać, ale mamy nadzieję, że uda się to zrobić w krótkim czasie.
Wiecie, że nowe życie można rozpoczynać nie tylko od stycznia, a postanowienia noworoczne najlepiej podejmować po Nowym Roku? Wiecie, prawda? My to odkryłyśmy całkiem niedawno, choć zwiastuny NOWEGO domagającego się by zaistnieć pojawiały się już wcześniej. Niestety. Troszkę szkoda. Ale z drugiej strony zmiany są niezwykle ekscytujące! Wiemy to my – Hashira i Kerhje – i nie możemy się doczekać efektownego NOWEGO. A ono właśnie nadeszło.
Kochani, czas na zmianę warty, na przekazanie pióra i powiew świeżości. Na przekazanie władzy nad wścibskimi ptaszkami komuś innemu. Komuś, kogo dobrze znacie – z wątków, ale też z Donosiciela. Udzielały się tutaj często i robiły to z lekkością i entuzjazmem. Dlatego uznałyśmy, że w obliczu wymaganych zmian, będą one najlepszymi kandydatkami na… Nowe kronikarki! Przywitajcie cieplutko Kanę i Sanayę, które od tej pory będą Waszymi nowymi kronikarkami.
Życzymy Wam powodzenia, dziewczyny!
Hashira i Kerhje
Szepczący Las
,,W Szepczącym Lesie nowe początki nabrał wyjątkowo wielu wymiarów. Nowa jest znajomość Jorge i Nathanei, nowy jest zakon, do którego trafili, nowa jest też… Sama wampirzyca. Nate w wyniku wypadku straciła pamięć – ma teraz nowe imię i uczy się wszystkiego od nowa. Do tego stopnia, że śmiertelnik przekazuje jej jak to jest być wampirem! Jak dobrze, że miał już do czynienia z jej rasą… Czy jednak jego pomoc na pewno przyniesie dziewczynie pożytek? I… czy to na pewno dobry pomysł, by dać jej pić własną krew?”
~ KiS(s)
Turmalia
,,Czy shłyszhę choś o poczhątkach? Nieobeznany z Alaranią sunbaryjczyk służy swoją historią! I choć Mansun co prawda swoją pierwszą misję na kontynencie wykonał, już wezwany został do kolejnej… i to nie przez dowództwo, a przez malarkę twierdzącą, że jej przyjaciółka została porwana przez fioletową istotę! No to w drogę! Lecz kiedy zgrabnie zebrana ekipa ratunkowa (Optymista, Maruda, Nieśmiałek i Tragarz) wraz z alarańskimi kompanami (nieznającymi miasta Malarką i Tłumaczem) oraz osiołkiem (takim prawdziwym) przeszukują okolice Turmalii, spada na nich (dosłownie) nowy kłopot – Fringharn. Strażnik Doriatu, którego własna alarańska przygoda właśnie się rozpoczęła!”
~ KiS(s)
Fargoth
,,Nareszcie Fargoth! Lucien i Rakel dotarli na targi zbrojeniowe dość… okrężną drogą, bo prowadzącą przez Otchłań, ale co tam, najważniej, że dotarli w jednym kawałku! Udało im się nawet spotkać wśród tłumu uczestników targów swojego znajomego, Remy’ego, który zapisał całą trójkę do gry terenowej. Jednak to nie koniec, bo w Fargoth pojawił się jeszcze jeden stary znajomy. A nawet nie znajomy, więcej, rodzina! Rakel po odłączeniu się od pozostałej dwójki spotkała Gadriela, jednego z braci Luciena, a sam Lucien poznał nowe koleżanki, których zamiary nie były jednak dla nieprzyzwyczajonego do ludzkich zachowań demona jasne… Nic to jednak, nowi znajomi poczekają, gdyż teraz ważniejsi są ci starzy. Konkretniej Remy i to co mógł on mieć wspólnego z mamą Rakel.”
~ KiS(s)
Równina Drivii
,,Nowe towarzystwo Jona i Reinara jest z pewnością niecodzienne. W tunelach dawno opuszczonej kopalni (ale od niedawna zajętej przez Piekielnych), trafił na nich kamienny smok Sargybinis. Panowie mają problem z porozumieniem się i może nie do końca wiadomo co którym z nich kieruje, ale mimo to idą razem przed siebie. Nawet walczyli ramię w ramię z dziwnym podziemnym wijem – czyż nie jest to dobry początek do prawdziwej, męskiej przyjaźni?”
~ KiS(s)
,,Nowe. Nowe życie? Po latach spędzonych na ściganiu zdrajców, Eldrizze w końcu spotyka tego, na którym od zawsze najbardziej jej zależało. Salazar ratuje starą przyjaciółkę i już na wstępie styka swoje usta z jej… Po tym jak potrzebna była pierwsza pomoc. Szok, w jakim są oboje jest niczym bomba, która w każdej chwili może wybuchnąć. Czy Eldrizze bezwzględnie wymierzy sprawiedliwość mrocznemu elfowi jako zdrajcy rasy, czy też pozwoli sobie na sentyment do dawnej miłości?”
~ Kerhje
Hrabstwo Ascant-Flove
,,Vinny hrabią jest już jakiś czas, ale nigdy wcześniej nie zapraszał do pałacu swojej rodziny. Tej nie-ludzkiej. Creighton, były wampirzy arystokrata zjawia się mało chętnie w wielkiej posiadłości… ale czego nie zrobi się dla syna niedoszłej ukochanej. A Mimi, choć widziała już wielu krwiopijców na oczy, chyba doznała małego szoku, bo i duży on i mroczny i jakiś taki wampirzy… ale nie nie, to potulny dżentelmen. Dlatego po wejściu do środka wywołuje nocną panikę, gdy niezapowiedziany (Vinc, miałeś to zrobić!) staje na schodach zaskakując najbardziej rozpiszczaną z dam. No nic, wina i tak spada na hrabiego. I dlatego należy udać się do saloniku, żeby to zapić. Tylko… co pijają w towarzystwie wampir, dhampir i błogosławiona?”
~ KiS(s)
Pustynia Nanher
“Pustynie, choć z pozoru bezludne, nie są spokojnym obszarem. Świadczą o tym nie tylko złodzieje czający się w karawanserajach, ale również niepokojące zjawiska wrośnięte w samą strukturę piasków. Hashira i Seviron, pokrzepiwszy się nocą w oazie, wyruszają w dalszą drogę, za najbliższy cel obierając kapliczkę Krwawej Matki. Nieubłaganie zbliża się również czas, kiedy Kapłanka będzie musiała odprawić Rytuał Plecenia Snów. Na razie jednak na ich drodze staje tajemniczy, wypalony w wydmach krater i las kamiennych kolumn, przepełnionych magią. Z początku wydaje się, że są sami pośrodku czarnego jak noc rumowiska. Jednak czy aby na pewno? I jak mają się z niego wydostać, skoro czas i przestrzeń zaczynają płatać im figle?”
~ Hashira
Nowa Aeria
,,Po rozstaniu z Mansunem i Vergilem demonica Sherreriwyrusza na nowe podboje! Oh, tylko nie nazywajcie jej demonicą. Naprawdę lepiej nie… mimo rogów i ogona jest przecież mroczną elfką! Nadal. Tylko sprawia wrażenie nieco chaotycznej i dosyć niebezpiecznej. Więc czy można mieć straży za złe, że zaczęła za nią podążać? Pewnie nie, tym bardziej, że chroniąc się przed ich natręctwem elfka wpadła herbaciarni, gdzie Vera, znana wszystkim skrzypaczka, szczęśliwie pomyliła ją z maie… teraz one mają o czym rozmawiać, a my o czym plotkować!”
~ KiS(s)
Tymczasem z perspektywy Very sytuacja wygląda tak:
“Nowa Aeria po raz kolejny rozbrzmiała słodkimi dźwiękami zaczarowanych skrzypiec, ożywionych delikatnym dotykiem Very Claire Minovy. Widownia, choć nieliczna, zatonęła jak urzeczona nie tylko w uczcie porywających dźwięków, lecz również barw i kształt. Magia, która samoistnie wyrwała się z Sherreri, przeniosła słuchaczy pod iluzoryczne drzewo wiśni, rozkwitające tysiącami kwiatów. Z całą pewnością spektakl, choć krótki, na zawsze pozostanie w sercach wszystkich uczestników.”
~ Hashira
Ekradon
,,Pierwsza podróż od dłuższego czasu – Iaskel odważył się opuścić swój zielarski sklepik w Kryształowym Królestwie i wybrać z Hessanem na bagna w poszukiwaniu składników; i opłaciło się, bo po drodze natknęli się na Sileę – optymistyczną driadę i jednocześnie znajomą zielarza. Jednak nim Iaskel zdążył sobie przedstawić tę dwójkę Hessan zniknął w tajemniczych okolicznościach oplątany przez czarne pasma zaklęcia. Cel wyprawy zmienił się tak samo jak skład niewielkiej drużyny – żeby dowiedzieć się czegoś o wypadku, elf i driada wyruszyli do Ekradonu. Ale tam czekała ich kolejna niespodzianka… czyżby ktoś potrzebował medyka?”
~ KiS(s)
Opuszczone Królestwo
“Tak blisko, a jednocześnie tak daleko! W zamian za pomoc z nękającymi ich rodzinę przestępcami, Brodie pokazują Vestrze, Cat, Lunie i Velathcie portal prowadzący z piwnicy prosto do Klasztoru Mrocznych Sekretów. To nieoczekiwane odkrycie sprawia, że serca kobiet zaczynają bić szybciej. Nagle znalazły się tylko o krok od uzyskania odpowiedzi na nurtujące je pytania! Muszą jednak powstrzymać entuzjazm do czasu, aż elfka przygotuje obiecany w zamian za pomoc artefakt. To dobra sposobność, żeby wymienić zasłyszane na temat Klasztoru plotki. A jest ich całkiem sporo…”
~ Hashira
“Diabeł w stodole, który wypłynął przy blinach jako temat do żartów, zaczyna przybierać coraz bardziej realistyczne kształty. Mariia, córka gospodarzy, opowiada (przy niewielkiej acz zdecydowanej pomocy Barabasza) o dziwnych zjawiskach, które miały miejsce we wsi przed kilkoma dniami. Zaginięcie przyjaciółki, spalone zboże, wycie w stodole… Pannica z pełnym przekonaniem przypisuje te sprawki siłom nieczystym, choć na ich bezpośredni temat nie chce pisnąć ani słowa. Wujcio zaczyna nabierać podejrzeń, że być może niewinna dziewuszka jest bezpośrednio zamieszana całą aferę. Wspólnie z Lasse i Tioyoą ruszają za Mariią, obejrzeć miejsca “wypadków”.”
~ Hashira
Burdana
,,To chyba nie tak miało wyglądać. W bajkach to elfki są księżniczkami, a centaury dzikusami z lasu, a tymczasem… U Naniriii Elenaelasytuacja ma się zgoła odwrotnie i to ona jest nieokrzesana, a on szlachetny. To chyba jednak mimo wszystko działa, bo jeszcze się nie pozabijali, a nawet spędzili tę burzową noc w jednym obozowisku, śpiąc a nie łypiąc na siebie nawzajem podejrzliwie. Choć nie byli tak do końca sami – był z nimi wszak kot Archibald, a jak wiadomo koty to bardzo magiczne istoty. Może dzięki niemu tych dwoje dogada się jeszcze lepiej!”
~ KiS(s)
Równina Magenar
,,Rosa spotykała ostatnio sporo nowych osób – tak to jest gdy po raz pierwszy opuści się swoją warownię. Ruszając z Nandan-Ther za swoim mistrzem widziała już wampira, palladyna, a teraz krasnoluda! Emigo służący za ochroniarza pewnemu arystokracie (to ten typ co uwielbia śpiewać tym głośniej im bardziej fałszuje) wpada na kotkę i jej towarzyszy na drodze powrotnej do miasta. A że przewodnik wziął im przed chwilą zniknął to Rosa może się wykazać! Tylko czy na pewno? Przegrawszy treningową walkę z krasnoludem dochodzi do wniosku, że chyba jednak przyda jej się więcej ćwiczeń.”
~ KiS(s)
Irassil
,,W Irrasil trwa święto przesilenia letniego, któremu towarzyszy kilka dni nieprzerwanej zabawy. Maximilaan dostał na ten okres kilka dni wolnego, których nie zamierzał spędzić w domu – podczas wyjścia z kolegami na piwo przypadkiem trafił na nieznajomą dziewczynę, Avellanę. I zupełny przypadek sprawił, że zostali we dwójkę wciągnięci do magicznej gry w szukanie złotych monet ukrytych w różnych rejonach miasta. Nagrody są kuszące, lecz na uczestników czekają liczne niespodzianki. Jakie? To przecież niespodzianka!”
~ KiS(s)
Dalekie Krainy
,,Zawsze, zawsze tak musi być, prawda? Gdy tylko strudzeni podróżni mogą odpocząć i zamienić z kimś nowym kilka słów, znajdzie się jakiś nikczemnik gotowy wykorzystać nieuwagę. Pojawia się więc złodziej z tajemniczym pakunkiem owiniętym w chustę Ermidy, jest bohaterska próba złapania go przez ideał męskości – Rohana, są też oskarżenia i jest Kinalali. Ten jaśnieje wśród poirytowanych spokojem i troską. Jest i rudowłosy Nahír pewny, że dorośli ze wszystkim sobie poradzą. (Luzik-arbuzik, nikt nikogo nie morduje. A przynajmniej będzie co opowiadać.) Ostatecznie Ptaki pustyni wychodzą z kłótni bez szwanku, choć niestety również bez skradzionej chusty. Zyskują za to coś o wiele cenniejszego – do ich trupy dołącza Kinalali, urzeczony wielobarwnością artystów. Zaś Nahír ma plan, żeby wypytać go o przemianę w złoty pył. Swój plan, i wiele bardziej złowieszczy ma również Wadd, demon zaklęty w duszy chłopca, który zdecydowanie nie polubił poety.”
~ Hashira i Kerhje
,,Na Morzu Cienia zerwał się sztorm. Taflę wody pokryją trupy marynarzy, ale to nic w porównaniu z tragedią rozgrywającą się kilka kilometrów pod wodą. Dwie siostry stoją po dwóch stronach wrogich armii. Rheyaen godzi się na pertraktacje, a Ophelia myśli, jak nie zostać nazwaną zdrajczynią przez ktorąkolwiek ze stron i odzyskać miłość siostry. Wydawałoby się, że jest szansa na pokojowe rozwiązanie, jednak nie sposób opanować żądnych zemsty wyrzutków. Nie czekając na powrót Rhey krwawa masakra zaćmiła umysły obu stron. Głębia ruszyła do boju. Zaczęło się.”
~ Kerhje
Słówko na koniec (i początek)
Tym wydaniem witamy Was, nasi drodzy Czytelnicy i dziękujemy zarówno Wam, jak i poprzednim Kronikarkom za zaufanie i możliwość tworzenia tej nietuzinkowej kroniki. Obiecujemy, że postaramy się plotkować o Was tak jak należy – z uporem i oddaniem sensacyjnym fantazjom! Grzecznie i gorąco prosimy też o wsparcie, zarówno w postaci komentarzy (będziemy sępić), jak i opinii, sugestii i oczywiście nowinek Waszego autorstwa! Śledźmy się nawzajem i przekazujmy nowinki z ust do ust! No, niekoniecznie dosłownie… Tak czy inaczej meldujemy się i do zobaczenia za dwa tygodnie w kolejnej części Donosiciela!
Zapewne niewielu z Was wie, ale 13 maja 2009 roku na świat przyszło to oto forum: Granica. Mija więc 10 lat od jej założenia. Alarania świętuje więc swoje urodziny! W związku z przenosinami forum na nowy serwer postanowiliśmy zrobić Wam niespodziankę i ulepszyć nasz fantastyczny świat. Granica odradza się dzisiaj niczym Feniks z popiołów, lepsza, piękniejsza i potężniejsza. Mamy szczerą nadzieję, że podoba się Wam to co chcemy wam przedstawić.
Co się zmieniło? Co dodaliśmy? Jakie ulepszenia możecie spotkać? Czytajcie poniżej.
Aktualizacja skryptu
Zaktualizowaliśmy skrypt forum do najnowszej wersji phpBB, przeskakując kilka wersji. Od dłuższego już czasu funkcjonowaliśmy na dość przestarzałej wersji – spora ilość modów i własnych modyfikacji jakie mieliśmy na forum niestety przeszkadzała nam we wcześniejszej aktualizacji, jako iż pomiędzy wersjami 3.1.x a 3.2.x skryptu było sporo zmian. Ostatecznie więc zainstalowaliśmy świeży skrypt forum, a zaimportowaliśmy jedynie bazę danych. Wymagało to zrobienia wielu rzeczy od nowa, ale pozwoliło pozbyć się sporej ilości starych błędów. Forum jest też bezpieczniejsze jeśli chodzi o próby włamania się do bazy czy na konta – wprawdzie do tej pory nasze zabezpieczenia okazywały się być wystarczające w tej kwestii, ale bezpieczeństwa nigdy za wiele.
Styl forum
W przeciwieństwie do poprzedniej wersji forum, gdzie nasz styl bazował na już gotowym i był z niego modyfikowany, tym razem wykonaliśmy go od podstaw, co pozwoliło nam na dobranie każdego elementu. Staraliśmy się zachować podobną kolorystykę i styl naszego forum, byście czuli się dalej jak w domu, nie zawahaliśmy się jednak zmienić niektórych elementów, gdy uznaliśmy za słuszne. Aby dodać charakteru stronie, zmieniliśmy czcionkę na bardziej „fancy”. Żeby jednak nie utrudniała ona wygodnego czytania i pisania, dla postów oraz dłuższych elementów karty postaci zastosowaliśmy drugą, uproszczoną czcionkę zaprojektowaną z myślą o wygodnym czytaniu na ekranach.
Górny pasek menu
Przenieśliśmy pasek menu strony z pod loga, na samą górę strony do której zostaje on przyklejony i będzie przesuwał się wraz z resztą strony (podobnie jak np. na facebooku). Dzięki temu macie wszystkie najważniejsze linki zawsze na wierzchu, bez potrzeby skrollowania całej strony by do nich powrócić.
Responsywna strona
Forum stało się responsywne – czyli jego wygląd dopasowuje się teraz do szerokości urządzenia na jakim jest wyświetlane, będzie więc znacznie łatwiejsze w oglądaniu na urządzeniach z małym ekranem (smartfony, tablety itp.) Aby to osiągnąć musieliśmy zrezygnować z niektórych elementów strony na mniejszych ekranach, nie uświadczycie więc „liściastej ramki” czy kilku innych ozdobników, kierowaliśmy się jednak zasadą że wygoda czytania i pisania najpierw, potem dopiero wygląd 🙂
Chat
Jeśli chodzi o nasz czat, to działa on w bardzo podobny sposób co wcześniej, choć pojawiło się kilka dodatkowych opcji. Na górnym pasku zadań obok linku do czatu, wyświetla się teraz liczba osób aktualnie na nim przebywających. Na czacie automatycznie wyświetla się teraz informacja, gdy ktoś napisze nowego posta fabularnego (możecie ją wyłączyć sobie w ustawieniach konta jeśli wam będzie to przeszkadzać). Wraz z reinstalacją skryptu, naprawiliśmy też brakujące dźwięki powiadomień o nowych postach.
Nowe emotki
Na czacie pojawił się zestaw nowych emotek, część z nich jest dedykowana, część bazuje na starych emotkach z poprzedniej wersji. Sporą różnicą może wydawać się fakt, że obecne emotki pokazują się w większej rozdzielczości niż te poprzednie. W przyszłości planujemy dodanie kolejnych. Niestety personalizacja „uśmieszków” zajęła nam sporo czasu, dlatego z pewnością nie ma w nich jeszcze wszystkiego co chcieliśmy dodać. Tak, czy inaczej emotek jest sporo, na dole czatu wyświetla się linia, w której się znajdują, jednak nie ma tam wszystkich „buziek”, żeby je zobaczyć należy kliknąć napis „Wyświetl więcej emotikon”. W tej chwili otwiera się dodatkowa strona, ale w przyszłości panel z emotkami będzie się rozsuwał.
Przenosiny na nowy serwer
Forum, grymuar i blog zostały przeniesione na nowy serwer. Tej zmiany prawdopodobnie nie odczujecie – granica powinna działać równie płynnie co wcześniej, a ze względu na geolokalizację może nawet ładować się niektórym szybciej.
Autozapis postów
Wielu z nas zdarzyło się skasować sobie przypadkiem posta… Bolesne zwłaszcza jeśli mieliśmy akurat wenę, pisanie drugi raz tego samego nigdy nie jest fajne. Wiecie co? KONIEC Z TYM! Ha! Od teraz nasze forum zostało wyposażone w opcję autozapisu, przez co pisane posty automatycznie (co 30 sek) zapisują się na serwerze granicy. Nawet jeśli nagle zabraknie wam prądu, możecie być spokojni – po ponownym włączeniu forum i wejściu w odpowiedź do danego wątku, wczyta się wam automatycznie ostatnia kopia posta. Ma to też dodatkową zaletę – możecie korzystać z forum na kilku urządzeniach. Przykładowo, siedzicie sobie przed kompem piszecie posta, ale… musicie za chwilę wyjść,a post nie skończony. Nie ma problemu. Możecie zamknąć przeglądarkę i włączyć granicę na telefonie i dokończyć pisanie w autobusie, bez konieczności dodatkowego kombinowania. (Teoretycznie, możecie opcję autozapisu wyłączyć w ustawieniach konta… tylko po co?)
Nowe artykuły w Grymuarze
Do Grymuaru zostały dodane nowe artykuły. Pojawił się nowy dział zatytułowany Alchemia, z opisami różnych szkół alchemicznych i kilkoma recepturami, autorstwa Sanayi. Jednak żeby opisy nie wyglądały na nudne postanowiliśmy dodać do receptur poglądowe grafiki.
Kolejnym działem, który został dodany jest dział Folklor, w którym znajdziecie baśnie, legendy, mity, przypowieści i opowiastki ze świata Alaranii.
Postanowiliśmy dodać również dział Vademecum, w którym znajdują się artykuły na temat medycyny, roślin i minerałów (te ostatnie dodamy wkrótce, nie chcieliśmy bowiem dłużej czekać z otwarciem forum).
W Bestiariuszu natomiast pojawiło się sporo nowych stworzeń, autorstwa Sanayi, Medarda i Kany.
Kreator postaci 3.0
Kreator postaci wymaga jeszcze pewnej dozy testów, dlatego chwilowo pozostaje wyłączony i dostępne jest jedynie wyświetlanie kart postaci.
Kreator postaci został napisany ponownie od zera (bez obaw wasze karty zostały do niego zaimportowane). To już jego 3 edycja! Informacje na temat zmian w nim podamy w osobnym ogłoszeniu, po jego włączeniu.
Wyświetlanie KP w profilu
Postanowiliśmy podzielić wyświetlanie kart w profilu na kilka zakładek. Niektóre historie postaci i opisy są naprawdę długie, przez co przeglądanie takich kart może być niewygodne, zwłaszcza jeśli musicie przewinąć kilkunastostronicową historię, by dostać się do informacji zamieszczonych pod nią. Przy zastosowaniu obecnego systemu zakładek ten problem znika. Ponadto do historii postaci rzadko się zagląda – sprawdzając raczej statystyki, czy opis wyglądu postaci – przez co wyświetlanie ich wszystkich naraz nie ma większego sensu. Na początku może Wam być ciężko się przyzwyczaić do tej zmiany, jednak uważamy, że jest ona słuszna i z czasem wszyscy się do niej przekonacie.
Informacje pod awatarem w postach
Bądźmy szczerzy, opisy wyglądu postaci już dawno przestały mieścić się pod awatarami na stronie z postami. Choć na początku istnienia Granicy, gdy opisy postaci były znacznie skromniejsze, wyświetlanie ich w tamtym miejscu było wygodne i przydatne, to od dawna już przestało być potrzebne. Dodatkowo w przypaku wyświetlania forum na telefonach, trzeba jeszcze bardziej oszczędzać miejsce tam, dlatego opisy postaci wylatuja i zostawiamy tutaj tylko aury (aczkolwiek i te robią się coraz dłuższe 😉 ).
Nowa favicona
Zmieniliśmy faviconę (ikonkę która wyświetla się wam przy otwartej karcie forum w przeglądarce) na smoka. Poprzednia reprezetowała księgę, jednak była tak niewyraźna że mogliście nawet nie wiedzieć co to jest 😀 Uważamy, że smok bardziej reprezentuje Alaranię i będzie się doskonale spisywał w tej roli. Rozważaliśmy użycie naszego loga w postaci stylizowanego „G”, jednak przy takich małych rozdzielczościach jakie wymagane są od favicony, nie byłoby one czytelne.
Łączenie kont
Od teraz możecie łączyć (linkować) konta swoich postaci w Ustawieniach Konta -> Łączenie Kont. Po połączeniu kont, nazwy waszych innych postaci będą wyświetlać się w rozwijanym menu w prawym górnym rogu strony (tam gdzie login). Po kliknięciu w nazwę innej postaci, zostaniecie na nią automatycznie przelogowani 🙂
Relatywne daty
Zmieniliśmy sposób wyświetlania dat na forum (np. Z datą napisania postu) z wartości absolutnej (7.05.2019 15:00), na relatywną (5 minut temu, 3 godziny temu, tydzień temu etc.). Dzięki temu łatwiej jest śledzić najnowsze wątki i wpisy. Jeśli wolicie „po staremu” możecie zmienić sobie tą opcję w Ustawieniach Konta.
Inne
Dodaliśmy domyślny awatar dla nowych kont, aby uniknąć wykrzaczania się stylu w kilku miejscach
Wyłączyliśmy kilka zakładek w ustawieniach konta, które dotyczyły domyślnych funkcji forum, a które są zupełnie nieprzydatne na pbfie, dzięki temu jest trochę bardziej przejrzyście
Notatki – w górnym menu -> Więcej… -> Notatki, możecie wpisywać sobie własne notatki niewidoczne dla nikogo innego. Możecie tutaj trzymać swoje notatki o fabule, czy co tam wam się żywnie podoba. Nie wiemy czy to komuś się przyda, ale istnienie tej funkcji nie może zaszkodzić, dlatego ją dodaliśmy.
Kursor – zmieniliśmy kursor jaki jest wyświetlany na stronie
Ogłoszenia – jak zapewwne zauważyliście z górnej części strony zniknęły ogłoszenia stałe, które do tej pory znajdowały się po prawej i lewej stronie. Zdecydowaliśmy się z nich zrezygnować, ze względu na to, że sporo osób korzysta z forum na telefonach, a to dodatkowo rozciągało stronę i nie dałoby się dopasować ogłoszeń stałych do mniejszych urządzeń.
Regulamin – wszystkie regulaminy forum można teraz zobaczyć klikająć w zakładkę Regulamin w górnym pasku menu.
Statystyki – w informacji, gdzie do tej pory znajdowała się tylko wiadomość o ostatnim użytkowniku, teraz widocznych jest pięciu ostatnich zarejestrowanych użytkownikach
Pani Losu zyskała nowy awatar i nowy regulamin dostępne w Górze Przeznaczenia.
Podsumowanie
To nie wszystkie zmiany, które wprowadziliśmy. Część jest zbyt mała by warto było o nich wspominać, o części zdążyliśmy już zapomnieć (jako iż aktualizacja była tworzona na przestrzeni kilku miesięcy, zwłaszcza sprawy związane z kreatorem postaci), a część dotyczy czysto technicznych czy administracyjnych spraw forum, których zapewne nie zauważycie (jak choćby poprawa strony pod pozycjonowanie jej w wyszukiwarkach).
Na koniec chcieliśmy podziękować wszystkim graczom, za te dziesięć lat wspólnej zabawy. Szczególne podziękowania kierujemy do osób, które na przestrzeni tych wszystkich lat pomagały nam w tworzeniu i ogarnianiu Granicy, moderatorom i oraz tym którzy pomogli w opisywaniu świata, zarówno tym wciąż pełniącym te funkcje, jak i tym którzy już nas opuścili, ale swego czasu mieli wpływ na forum.
A teraz, zapraszamy do dalszej rozgrywki 😀 I oby następne 10 lat było równie dobre, lub lepsze niż te 🙂 Niech Prasmok nad wami czuwa.
Prasmok pozwolił nam wejrzeć w swoje sny i śnić je razem z nim. Było to przeżycie, którego za nic w świecie nie chciałyśmy zapomnieć i tylko dzięki łasce oraz szczęściu, po przebudzeniu udało nam się spisać kolejne fragmenty wędrówki po boskiej podświadomości. A były to historie – przyprawiające o ciarki, wprawiające w osłupienie, ale też odprężające i zalewające radosną falą. Dzisiaj pozwalamy Wam wejrzeć w nasz dziennik snów, gdyż takich wpisów nie powinno się trzymać tylko dla siebie.
Wodospad Snów
„Przyjaźń wisi na włosku. Zdrada w końcu dosięgnęła Namira, który długo pozbywał się myśli, że jego obecność przy Leili wywoła jedynie kłopoty. Samiel wciąż chroni lisołaczkę przed zabójcami, oprawcami mającymi za zadnie zwrócić ją do posiadłości maga. Jakie tajemnice skrywa podróżująca po świecie sławna krupa?”
~Frigg
Księstwo Karnstein
„Tylko wlewana w gardło krew pomaga mierzącemu się z choroba Hiramowi, który jednak żadnej sile nie pozwala się zatrzymać w swej wędrówce przez życie. Nie godzi się też na choroby, które trawią ludzkie serca oraz ich miasta. Nic więc dziwnego, że gdy dociera do miasteczka Valiano, borykającego się z problemem gangów haraczowych, szybko bierze sprawy w swoje ręce i już trzeciego dnia jego wizyty, miejski kat skraca herszta gangów o głowę. To jednak zmusza Hirama do opuszczenia miasta i kontynuowania podróży. W ten sposób trafia do chatki Mereve. Nikt z żyjących nie pamięta już, że wiedźma osiedliła się na skraju budzącej grozę puszczy w czasach, gdy Valiano było jeszcze wioską. Nikt też nie mógł powiedzieć Hiramowi, czy dobrze zrobił wybierając to miejsce na schronienie. Przeczucie mówi jednak, że warto uważać na samotną, z pewnością potężną kobietę o czerwonych oczach i z czarnym kotem u boku.”
~H&K
Równina Drivii
„Cedr pierwszy raz ma okazję wejść do mieszkalnego domku nie należącego do myśliwego. Brak wiszących głów i dywanu z niedźwiedzia niebywale go dziwi, a urocza istotka, gospodyni tego miejsca, pragnie jak najmilej ugościć go herbatą. Niestety nie wszystko idzie tak zgrabnie jak powinno. Kotka Yuki w obronnym akcie gryzie satyra w nogę! Wszak sam sobie na to zasłużył! Ona tylko chroni nimfę! Tylko, że to trochę boli! Cedr musi nauczyć się zachowywać w czyimś domu, bo inaczej te nogę straci!”
~Frigg
Hrabstwo Ascant-Flove
„Jak to stwierdził kiedyś ktoś mądry ,,nie łatwo być dhampirem”. Hrabią też nie. O obu tych rzeczach już nie raz przekonał się Vincent, który od kilku miesięcy nie tylko próbuje stać się arystokratą z opłakanego zdarzenia, ale i przekonać do siebie swoją ludzką rodzinę. Nie pomogło wcale to, że wprowadzając się przedstawił im dwóch innych nieumarłych oraz Mimi – razem dzielnie łamią konwenanse i stawiają czoło podziałom rasowo-społecznym, wbrew woli innych mieszkańców posiadłości. Ale kto wie – może rozległa wiedza Vinny’ego, obejście Michelotto, szykowność Roze i słodki urok Mimi w końcu przyniosą efekty i przekupią arystokratów?”
~Kana
Góry Druidów
„Cain, Lotta i tymczasowo oddany pod ich opiekę Jeremy, podróżowali w trójkę tylko przez chwilę. Conan dołączył do nich dość szybko, chociaż ominęła go rozmowa na temat ich pochodzenia. Okazało się też, że pradawny nie będzie mógł przez jakiś czas używać magii. Poszli dalej, przy okazji znajdując ranną sarnę, której Lotta ukróciła cierpienie, a później wyciągnęła ją z dziury, mówiąc, że mięso zwierzęcia posłuży im za obiad. Ciągle byli śledzeni przez grupę łowców, jednak żadne z nich tego nie zauważało. Szukali odpowiedniego miejsca na obóz, ciągle rozmawiając, a gdy już je znaleźli, każdy dostał jakieś zadanie. Cain szukał ziół, Conan zbierał drewno na opał, Jeremy łowił ryby, a Lotta zajęła się przygotowaniem mięsa sarny. Mieli chwilę odpoczynku, a już niedługo także i posiłku, tylko… Czy łowcy zdecydują się wykorzystać sytuację i zaatakują? Czy może będą czekali na jeszcze lepszą okazję, nadal cierpliwie obserwując ich i śledząc?”
~Samiel
Ten sam sen potrafi też wyglądać zupełnie inaczej…
„Idę na północ powiedziała Lotta. Cain i Conan nie mieli dużo do gadania (to jest – roboty), więc ruszyli za nią. A ich tropem grupa zabójców szukająca ostatniego Dzierżyciela – czyli Caina właśnie. Wyżej wymieniony nie wie jednak, że ojciec Lotty także jest ocalałym, a Lotta na swój sposób… czy może być Dzierżycielem? Osoba, która potyka się zagapiona na męską koszulę? Kto wie. Choć jeżeli ona otrzyma ten tytuł to Conan też powinien – zaopiekował się ludzkim chłopcem tresującym niedźwiedzie, pokłócił z druidem o marchew i stracił moce. Poziom jego magii w końcu dorównał jego geniuszowi; a żeby to udowodnić po drodze rzucał purchawkami, kichał resztkami zaklęcia i doszedł do wniosku, że przyjazna do granic Locia czyha na jego życie. Naprawdę – może zabójcy rozmyślą się i zostawią tę gromadę w spokoju?”
~Kana
Za innym zaś wzgórzem…
„Kiedy pokusa Astrate, wykorzystując ludzkiego młodzieńca w imię zdobycia artefaktu, ląduje pod łapą Ognaruksa, smoka będącego demonem, nie może się to skończyć inaczej jak roman… rozrób… w sumie było wszystkiego po trochę. Ramię w ramię, para samolubnych istot przemierzała powietrze, lasy i góry, siejąc grzeszki i zniszczenie i darząc się coraz większą sympatią. Lub czymś na kształt. Wspólnymi siłami porwali małą driadę, znaleźli magiczną bramę i otworzyli przejście do tajemniczej przestrzeni jawiącej się jako korytarze… nie doszli jednak do celu, gdyż wysłanniczka Losu musiała ich rozdzielić i zakończyć tę przygodę różem i fioletem. Czy wyciągną z tego jakiekolwiek wnioski? Zapewne nie…”
~Kana
„Minął już ponad rok. Jest to pierwsze spotkanie Kaviki i Yastre po bolesnym rozstaniu. On przybył nie tylko z bandą najemników, ale także urodziwą elfką o promiennym uśmiechu, a ona… Ona zostaje doceniona przez jednego z kompanów panterołaka. Jednak nie czas na miłosne rozterki, gdy trzeba skupić się na organizacji festynu drwali. Ile jednak będą w stanie bez siebie wytrzymać i co tak naprawdę kryje się za drzwiami karczmy „Żyły złota”? Oni jeszcze nie wiedzą, jakie wyzwania na nich czyhają… i ile cierpliwości (nie tylko pieniędzy!) będzie kosztować ich ten festyn! „
~Frigg
Thenderion
„Tego świat jeszcze nie widział! Ex narzeczona ratuje ex narzeczonego, by go potem zabić! Ruu nie bawi się w subtelności. Jej plany i pragnienia nie wydają się ani trochę górnolotne. Przenosi śmiertelnie rannego Veryvina do opuszczonej chaty. Jednak lubiąca intrygi smoczyca ma zamiar ukarać również sprawcę tego zdarzenia… Czas poznać rodzinkę swego niedoszłego męża.”
~Frigg
Góry Dasso
„List od starego znajomego zmienił cel podróży Calathala. Elf skierował się w stronę Gór Dasso, na terenie których znajdował się klasztor, którym zarządzał Morgan. Znajomy ten poprosił go o to, żeby Cal odwiedził go, próbując też zaciekawić elfa tajemniczym zadaniem, które może dla niego mieć. Ten postanowił, że wybierze się tam i sprawdzi, czy zlecenie to rzeczywiście jest tak ciekawe, jak mogłoby to wynikać z listu-zaproszenia. Nie mógł wiedzieć, że jego przybycie było obserwowane przez Dinitris – smoczycę, która już od jakiegoś czasu przebywa na terenie klasztoru, przyjmując postać górskiej elfki. Cal jeszcze jej nie poznał, jednak to na pewno zmieni się już niedługo. „
~Samiel
Nowa Aeria
„Wśród miejskiej wichury i ulicznych pustek zagubiły się drogi delikatnej skrzypaczki i równie delikatnego (bo przeziębionego) Lasoty. Idąc jedną aleją spotkali się jedynie spojrzeniami, by zaraz się rozejść – elfka wraz z przyjaciółką otworzyły drzwi przytulnej herbaciarni, poeta zaś udał się pod inny dach i słuch chwilowo po nim zaginął. A po Verze? Czy będzie jeszcze głośno o młodej artystce? Przekonajmy się i czekajmy na jej następny występ z cierpliwością!”
~Kana
Opuszczone Królestwo
„Jeżeli myślisz, że miałeś zły dzień to… zawsze możesz pocieszyć się nieszczęściem Lasse, który nie może uzyskać zainteresowania córki gospodarzy, gdyż ta znalazła całkiem inny obiekt westchnień… Umięśnionego elfa. Aby na pewno? W przeciwieństwie do tego typa, książę otrzymał marną porcję zupy w poszczerbionym talerzu. Ale skoro nie ona, to może jakaś inna? Na pewno nie babka wiejskiej dziewoi! To może chociaż zyska szacunek u starego krasnoluda?”
~Frigg
Elisia
„Po awanturze w karczmie Yvia skończyła z raną w ramieniu po strzale i wspomnieniem ust Mathiasa na swoich. Nie zdażyła ani podziękować, ani zdzielić całujacego po łbie, bo ten zniknał ciagnac za soba zamartwiajaca sie o wszystkich Aureę. Nie na długo jednak losy trójki się rozeszły. Wkrótce znów znajduja się w tym samym miejscu – tym razem na festiwalu z okazji Dni Elisii. W te wyjatkowe święto łatwo wtopić się w tłum nawet z wielkim uskrzydlonym lwem, czy tatuażami na twarzy. Wystarczy, że za ruena dasz sie wymalować kolorywmi farbami. Nawet najemnicy lubia czasem „pobawić się” jak dzieci. Pytanie tylko czy tym razem ta zabawa zakończy się bez rozlewu krwi? Póki co w planach jest tylko wino i partyjka pokera.”
~H&K
Dalekie krainy
„Na dalekim południu, po Pustyni Wielkiego Słońca, przesuwają się cienie karawany. Z nieco innego kierunku nadlatuje wstęga złotego pyłu, by wylądowawszy na ziemi, przybrać postać pięknego młodzieńca. Schodzą się w jedynym w promieniu setek kilometrów miejscu spotkań i błogiego odpoczynku – w karawanseraju. To tutaj właśnie Kinalali wpadł na zaspanego Nahíra, który nawet po rozbudzeniu się dzięki czarce kawy, nie jest pewien, czy aby przypadkiem nie zobaczył istoty wyrwanej ze snu…”
~H&K
A teraz szykujcie świątynie Waszych umysłów, odkurzcie deski scen i pozwólcie zaistnieć Waszym snom. Dobranoc!
Dzisiaj przedstawiamy Wam jarmark wspaniałości, karuzelę kolorów, pomysłów i inspiracji! Leciutkie jak wata cukrowa szkice i obrazy, które trafiają w samo sedno naszego świata, niczym celnie rzucony pocisk, który zapewnia wygraną pluszowego jednorożca! Dajcie się ponieść temu szalonemu wirowi wizji i barw, a wena artystów niech Was poprowadzi bezpieczną ścieżką w tym domu niesamowitych luster. Oto Alarania!
(Aby powiększyć obrazek, kliknijcie w jego miniaturę)
Fantastyczne zwierzęta i jak je znaleźć – czyli bestiariusz według River
Skrzydłoszpon
Gałęźniak
Exarus
Hybryda
Xofiruf
Ważka
Atris
Pancernik
Gnoll
Skoczek
Pustynna Paszcza
Teraz dla porównania poczęstujcie się opisem uroczego Skoczka, który natychmiast zwrócił naszą uwagę: „Kiedy zajadał się leśnymi owocami i rozmawiał wesoło z nowopoznanymi kopytnymi przyjaciółmi, z krzaków wyszedł dziwny stworek podobny do fenka z tą różnicą że miał dwa puchate ogonki i łapki podobne do tych szopa, przez co mógł w nie chwytać jak człowiek różne przedmioty z równą łatwością. Co chwila podkradał mu jego jedzenie, aż w pewnym momencie ***** nie zaczął mu go podawać z własnej ręki. Łakomy zwierzak nawet nie zwrócił uwagi na to kiedy zmorzył go sen i to na kolanach ludzkiego przyjaciela. Kori – bo tak nazwał stworka, na następny dzień, gdy wszyscy szli w swoją stronę, ani myślał odstąpić skrzypka choćby na krok i bardzo mu się spodobało przesiadywanie na ramieniu młodego wędrowca, który od tamtej chwili nie był już sam.”
~River
Dla dodania smaku mamy jeszcze jeden enigmatyczny i wielce niepokojący opis hybrydy przemykającej między krzewami… „W pewnym momencie dostrzegł w krzakach przy drodze jakiś ruch i nie przerywając rozmyślań Mitry, zebrał niemal wszystkie swoje siły by przejąć kontrolę nad zmorą towarzysza i w porę wyminąć przebiegającą na drugą stronę zdziczałą hybrydę. Dość często się słyszało w mieście, że jakiemuś arystokracie znów uciekł zmutowany pupilek, więc nie było się czemu dziwić, że w pewnym momencie zaczęły łączyć się w stada w tutejszych lasach i zwiększać swoją populację na wolności. Aldaren nie rozumiał tylko jednego – dlaczego mieszkańcy najbliższych okolic wynajmowali myśliwych albo łowców do tępienia tych zwierząt, skoro nie niepokojone były całkowicie nieszkodliwe i po prostu uciekały dalej w las.”
~River
Nasza utalentowana River rysuje jednak nie tylko niewyobrażalne (a czasem i przerażające) stworzenia, ale również przedstawienie swojej własnej postaci, co niejednokrotnie bywa najtrudniejszą sztuką. Proszę Państwa, oto River!
Demony potrafią być urzekające
…czyli parka Tean & Camelia spod ołówka Jane. Widzicie te czarne wstęgi? To nie zwyczajna ozdoba… To zabójcze żywe ostrza, które ostatnio urządziły istną rzeź na balu, na który wybrała się ta dwójka. Kupujcie bilety, bo oto przed Wami dwie wspaniałe, niebezpieczne istoty w urzekającej czerni i bieli!
Magia luster – czyli świat według Kany
Sądzicie, że skoro zobaczyliście niesamowitego Xofirufa, przerażającego Erxarusa i dwie powabne demonice to widzieliście już wszystko, co warto zobaczyć w naszym wesołym miasteczku? Nic bardziej mylnego! Wejdźcie za tę kolorową kotarę i rozejrzyjcie się dookoła – oto przed Wami nowe twarze i niepokojące kształty przywodzące namyśl… chatkę na kurzej nóżce?
Chatka na kurzej nóżce z wątku Yvy i Noi w dwóch odsłonach, wraz z demonicznym, wszystkowidzącym okiem.
Klucz i mapa do skarbu to przyczyna wszystkich kłopotów, czyż nie? Dla Yvy i Petro na pewno, ale czym byłoby życie bez odrobiny przygody?
Chochlicze spojrzenie, spiczaste uszy… podpowiem Wam jeszcze, że jest fioletowa. Ta mała mąciwoda jest wysłanniczką Pani Losu i rozdaje zaczarowane cukierki!
Proszę Państwa oto kot! A dokładniej kotołaczka! A dokładniej pierwotny szkic Kany, choć rudy!
Poznajecie tę uroczą panienkę ze słabością do ciastek? To młodziutka Maka!
Pamiętacie Lantella, elfa z wątku Funci? To urocze stworzonko to jego żeńska wersja z ludzkimi uszami. Kto oparłby się takim oczom?
Sięgając gwiazd!
Gdy zmęczeni kolorami karuzeli zajdziecie do przesiąkniętego tajemnicą wozu wróżki, pozwoli Wam ona spojrzeć w swoją szklaną kulę. Waszym oczom ukażą się wyobrażenia przestrzeni, po których wędrują nasi bohaterowie oraz jedno stworzenie je zamieszkujące, autorstwa Hashiry. Od razu widać jak mocno Alarania przesączona jest magia! Prasmok śni naprawdę piękne sny… Sami spójrzcie. Czy to nie Szczyty Fellarionu?
Wędrówki Hashiry
Co widział Bjornolf, gdy patrzył w niebo.
Smok alarański
Kobiety są piękne, ale dla mężczyzn też się znajdzie miejsce…
Jak w każdym przyjezdnym, nieco podejrzanym wesołym miasteczku, tutaj także można spotkać dziwne i urzekające panie. Część z nich ma kocie uszy, a inne rybie ogony. Frigg prezentuje nam kobiecą paczkę, ale jak to bywa w kobiecych paczkach – mężczyźni też się w nich znajdą 😉 Spójrzcie tylko jakie piękne istoty chodzą po Łusce! I jakie cudowne relacje je łączą.
Deithwen
Kimiko jako syrenka. Możliwe? Możliwe!
Namir i Leila
Frigg i Sonea
Frigg i Sonea we współczesnym świecie
Portrety na zamówienie!
Po Alaranii wędruje pewien malarz, o bystrym oku i zdolnych palcach. Dzisiaj możecie zobaczyć jego dzieła, wystawione w cyrkowym namiocie! Zamówienia u niego złożyło kilku bohaterów, pragnąc zostać uwiecznionym z całym możliwym realizmem i zachowaniem charakteru. Teraz reprezentują ich godnie podobizny, nazywane przez niektórych avatarami. Inaczej mówiąc – oto Nemain i jej samodzielnie tworzone avatary własnych (i nie tylko!) postaci.
Nemain
Sherani
Lucien
Elleanore
Pagani
Niphred
Mamy nadzieję, że bawiliście się dobrze! Jak widać nasi użytkownicy są nie tylko uzdolnieni literacko, ale i plastycznie. Niezwykle ciekawie było zobaczyć wyobrażenia poszczególnych miejsc, postaci, stworzeń, czy przedmiotów i porównać je z własnymi wizjami. Mamy nadzieję, że ten dodatek zachęcił Was do tworzenia i ośmielił, by Wasze dzieła nie kurzyły się w szufladzie. Każde jest warte uwagi i absolutnie niepowtarzalne! Tak więc ołówki/pióra/pędzle w dłoń i do dzieła! 😀
I jeszcze coś! Dla tych, którzy chcieliby mieć pewność, że dobrze odgadli jakie pary w walentynkowym wydaniu narysowała Esmeralda, zamieszczamy ich listę:
Kavika i Yastre
Sakura i Sargeras
Fenrir i Sanaya
Mitra i Aldaren
Isambre i River
Isara i Cerim
Ananke i Malachi
Tiero i zgraja kobiet
Delia i Dżari
Tean i Camelia
Kimiko i Dagon
Anastasja i Fonos
Skowronek i Samiel
Rael i Tristan
Antar i Kana
Vaela i podłoga
Drim i Mari
Katniss i Grelia
Na koniec, z okazji Dnia kobiet życzymy wszystkim pięknym, groźnym, słodkim i niesamowitym paniom spełnienia marzeń!
Smakosze i starzy wyjadacze alarańskich pyszności!
Schodźcie się z gór i dolin, lasów, miast i pustkowi, bo oto nadchodzi Dzień Absolutnej Wyżerki, Tłusty Czwartek dla naszych nowinek!
Jak mówi stare porzekadło: „Powiedział Vinny, że dziś Tłusty Czwartek, a Mimi uwierzyła, dobrych pączków nasmażyła.” Dajemy Wam talerz pełen niesamowitości, obsypany słodkim pudrem magii.
Smacznego!
Szepczący Las
„Możesz spędzić w Menaos tysiąc nocy i ani jedna nie upłynie spokojnie… To powiedzenie potwierdza się po raz kolejny, gdy skradamy się cichutko za plecami dwójki uciekinierów, ukrywających się w stajni. Stayer i Saira byli zmuszeni uciekać, gdy niekwestionowana celność łucznika ściągnęła na niego złość pokonanych w zawodach najemników. Niektórzy po prostu nie potrafią przegrywać! Kotołaczka pomogła mu w ucieczce, jednak teraz zmuszeni są poczekać aż emocje opadną i będą mogli bezpiecznie wyjść na zewnątrz. Co czeka ich po opuszczeniu stajni? Czy kłopoty, jak w starym porzekadle, czekają aż zapadnie zmrok?”
~H&K
Jadeitowe Wybrzeże
„Cóż za uroczy piknik urządziła sobie tamta grupka! Ciasteczek, tortów i pączków co prawda nie mają, ale za to różnorodne owocki! Pyszności! Docenia je nawet ta dziwna istotka – niziutka, w dziwnym stroju… zielona i rogata, pocałunkiem w czoło dziękująca za poczęstunek. Nikt nie musi wiedzieć, że w rzeczywistości milutko jest tylko Nutrii i Chanowi którzy potrafią odpowiednio spojrzeć na każde zdarzenie. Ale przed nikim się nie ukryje fakt, że piknik zakończył się fatalnie – niezwykle ważna chwila, w której Ziharria w szale próbuje opowiedzieć o swojej boskiej historii, lecz nie może być pewna, że ktoś zdoła ja zrozumieć. A to jest nie do wytrzymania. Uwolnione emocje odbierają rogatej siły i świadomość. Na szczęście może liczyć na swoją „ścianę” o imieniu Øra, który od razu rzuca się jej na pomoc. Gnębi go jednak historia, którą usłyszał i pora postawić sobie pytanie – kto w Złotej Oazie stwarza większe niebezpieczeństwo? Kobieta mówiąca, że jest córką boga, czy ludzie zainteresowani jej niezwykłymi mocami?”
~H&K
Cudo, prawda? I to do zjedzenia!
„Oto konflikt interesów – one szukają porwanego członka swojej załogi, on przybył tu, by wymierzyć sprawiedliwość. Jednak ich drogi splotły się i postanowili połączyć siły. Tryton Peter, niezwykła, czteroręka kapitan Xenja oraz towarzysząca jej zjawa zaklęta w żywym ciele – Krakenia, wspólnie trafiają na tajemniczą wyspę zamieszkaną przez syreny na Oceanie Jadeitów. Nie byłoby w tym nic niezwykłego, gdyby nie fakt, że wyspa została sprowadzona za pomocą magii, a niepokojące kopuły wydają się częściowo opuszczone. To właśnie tam zaginął Ivan, jeden z członków załogi. Znaleziony po drodze szkielet nie nastraja do optymistycznych rozmyślań. Rzeczywistość okazuje się jednak dużo gorsza – Yvan został uprowadzony i torturowany przez zamieszkujące głębię trytony. A przynajmniej z pozoru mogłoby się tak wydawać. Każda afera, tak samo jak dobry pączek, ma jednak głębszą warstwę. Upuszczona krew miała uczynić z elfa trytona. Rany na ciele zostały zrobione przez strzygi, atakujące to miejsce zanim trytony zdążyły interweniować. A łańcuchy? Łańcuchy miały go tylko unieruchomić… Proste, prawda?”
~H&K
Równina Drivii
„Kiedy kończy się rozróba, trzeba posprzątać po sobie bałagan. Quarantio odesłała przyciągniętego jej obecnością kapłana, negocjując z nim, że będzie się zachowywać, jak na gościa przystało. No i zezwalając na zaklęcie tropiące (które zapewne jest stałym wyposażeniem akolitów i duchownych – w końcu jak żyć, skoro nie można śledzić swojej trzódki?). Feyla proponuje Kaer Natherini, że pokaże jej swój prototyp, lub raczej jego koncept, bo póki co dziewczyna nie zbudowała zbyt wiele. Cerau, zaintrygowany obecnością demona, podąża za nimi, usiłując dowiedzieć się czym właściwie jest dziwna, wysoka istota. Wampir z całą pewnością nie nawykł do tego, że ktoś zbywa jego pytania pojedynczym słowem. Jak zareaguje na lakoniczną odpowiedź Quarantio? I czy Feyla znajdzie natchnienie do zbudowania swojego miotacza?”
~H&K
Dla tych, którzy gustują w babeczkach.
Valladon
„Camelia… eksperyment jej dawnego ukochanego, który teraz zagraża jemu samemu, jak i każdej innej żywej istocie w otoczeniu. Wciąż jednak nie ma strachu ani w niej, ani w nim. On chce ją kontrolować, grając jej uczuciami, ona pragnie go zabić. A Tean („diablątko” i jedyny wspierający bohaterkę na każdym kroku) robi wszystko, by zabawa trwała dalej. Choć uczestnicy balu są przerażeni, nawet gospodarz nie ma odwagi przerwać balu i zbuntować przeciw dwójce niebezpiecznych gości. Wystarczyło delikatnie pokiereszować mu język, by przestał prosić o opuszczenie posiadłości. Teraz zostało tylko znaleźć sprawcę zamieszania – Briana. I może po drodze wymierzyć karę kilku innym osobom.”
~H&K
Ekradon
„Szpital stał się fortem, bo jednego ważniaka próbowano otruć. Ale w sumie to całkiem dobry pomysł na przyszłość. Wielki schron w środku miasta na wypadek apokalipsy zombie (z całym szacunkiem dla mieszkańców Maurii)… Tak, Zgniłek ma o czym rozmyślać, gdy Rothard przeprowadza wywiad i ostatecznie podsuwa mu genialną myśl ukradzenia przepustki do szpitala, do którego potrzebują się dostać w ramach misji ratowania małych towarzyszy. Raz, dwa… zielony znika, zielony pojawia się znów – z przepustką w dłoni. Ale żeby nie było – to była uczciwa wymiana za zwykłą monetę! Przecież nie jest złodziejem. Teraz pozostaje tylko załatwić przekonujące stroje. Ale to już problem Rotharda. Niech też się wykaże.”
~H&K
Opuszczone Królestwo
„Pomyłek ciąg dalszy! Już nie tylko Lasse bierze Tioyoę za faceta, lecz również córka świeżo uratowanego wisielca, Grycjana. Co więcej, młodziutkie, dziewczęce serduszko bije mocniej na widok postawnego elfa, który ciepło odpowiada na jej nieśmiałe zaloty. Jeśli to jednak nie jest wystarczającym zdziwieniem, warto dodać, że do akcji wkracza także matka posądzonego o niszczenie zboża Grycjana, dobra znajoma Barabasza – Malwina. Wyjawia, że wieszany i wieszający to w gruncie rzeczy bracia! Zmieszani mężczyźni zrzucają wszystko na czary, które ich otumaniły, skłoniły do waśni, spaliły zboże, wyły w stodole i porwały wiejską dziewkę. Z całą pewnością się tym zajmą, lecz póki co są ważniejsze sprawy. Obiad!”
~H&K
Szczyty Fellarionu
Tak piękne, że aż szkoda zjeść…
„Czasami wyznanie miłości nie jest jedynie wyznaniem miłości. Czasami gdy ktoś (a w tym przypadku nieco szalona harpia) mówi, że cię kocha i wie, że ty kochasz ją, oznacza to jedynie, że oboje jesteście dziećmi Wielkiej Matki. Ale potem przytula i śmieje się radośnie. I jak tu zrozumieć kobiety? Zwłaszcza te nieco nieokrzesane, które próbują wejść do domu przez zamknięte drzwi i reagują oburzeniem na „atakujące” je drewno. Drewno, które chwyta w swoje złowieszcze objęcia maskę harpii i nie zamierza puścić! Na szczęście bohaterski Tauros jest w pobliżu, wybawiając Manę z opresji. Potężny nord zaczyna lubić coraz bardziej tę uroczą dzikuskę i całkowicie poddaje się potrzebie otoczenia jej opieką. Nawet ugotuje obiad. Jak tu go nie kochać?”
~H&K
Równina Maurat
„Kiedy Iskaler ścigający Adiraellę ( i siłą rzeczy również Trsukawkę – Sevi) dociera wraz ze wsparciem do ziemianki, w której skryły się ścigane, kot panterołaczki ociera się o jego nogę, by ostatecznie oznaczyć pazurami i dumnie odejść. W tym samym czasie Adiraella odkrywa w schronieniu tunel wypełniony klejnotami i prowadzący do drugiego wyjścia. Ku niezadowoleniu chronionej fellarianki postanawia nią ruszyć. Sevi wolałaby jednak stanąć twarzą w twarz z Iskalerem, by dowiedzieć się, czego właściwie chce. Jedno jest pewne – zależy mu na Enid, duchu, który opętał sztylet fellarianki, i której w przyszłości był aniołem stróżem. Nie do końca wierzy, że naprawdę może znów mieć z nią do czynienia. Lecz w końcu udaje im się spotkać – Iskaler zjawia się w drugim wyjściu tunelu, uniemożliwiając kobietom dalszą ucieczkę. Do tej pory jednak nic nie układało się dobrze. Czy uda się więc załatwić sprawę bez rozlewu krwi?”
~H&K
Dalekie krainy
„Tymczasem na trakcie dwaj mężczyźni dochodzą do porozumienia za sprawą talentu negocjatorskiego księżniczki Mai. Wspólnie wypoczywają przy ognisku, z jednej strony strażnik Sadik, z drugiej panterołak Talen, jej wcześniejszy oprawca.Można powiedzieć, że Maia znalazła się między młotem a kowadłem, choć przynajmniej udało jej się zażegnać niepotrzebny rozlew krwi. W głowie natomiast snuje plany powrotu do kraju – Sadik zaoferował jej artefakt, dzięki któremu będzie mogła przełamać klątwę i wrócić bezpiecznie do Na’Zahiru. Nie zamierza jednak posłusznie stawać na ślubnym kobiercu i zostać – jak słusznie, choć nietaktownie określił to strażnik – „marionetką” nowego małżonka. Dumna księżniczka pragnie powrócić na tron, który należy jej się prawem krwi i rządzić silną, niezależną ręką. Czy uda jej się pokonać wypatrującego jej Wicana Saffara, uzurpatora, który ostrzy sobie zęby na władzę militarną Na’Zahiru? I jakie niespodzianki spotkają ich po drodze, nim w końcu dotrą do domu?
~H&K
To już wszystko w naszym przepysznym, tłustoczwartkowym wydaniu. Mamy nadzieję, że nasyciliście ciekawość ploteczek i oczy pięknymi wypiekami. A teraz ruszajcie do swoich domów, karczm, herbaciarni, zajazdów i zamków, by tradycji stało się zadość.
jak co roku, moja skrzynka przyjmuje Wasze wyznania w okresie walentynkowym <3 Jeżeli jeszcze było Wam za mało uroczysz liścików czy szczerych wyznań, to poniżej publikuję już ostatnią garstkę! Czytajcie i cieszcie się moi drodzy <3 I do zobaczenia za rok!
W tym roku łącznie przywędrowały do mnie 23 liściki <3
Ps. Kolejność publikowanych treści nie miała znaczenia.
Anette – bohater
Kochana długoucha! Mam nadzieję, że wiedzie ci się jak najlepiej po opuszczeniu Cad’hein. Choć znałyśmy się bardzo krótko, muszę przyznać, że za tobą tęsknię! Mam nadzieję, że odnajdziesz spokój i uda ci się uciec przed demonami z przeszłości. ~Twoja Deidre
Hashira i Kerhje Łapki wasze pióra dzierżą I spisują to wszystko co
Wzrok wasz przenikliwie ogląda Uszy łapczywie słowa łapią Dłonie wibracje świata wyczuwają Języki smaki które wiatr niesie wyczuwają Nozdrza zapachy świata rozpoznają Nawet magia uwadze waszej nie umknie
Miłość do ciała to nie jest Lecz czymże jak nie miłością Mój podziw dla talentu waszego jest ~ Meridion
Hessan – prywatna
Mam nadzieję, że wszystko u Ciebie w porządku, i że wrócisz, jak tylko będziesz mógł, gdyż dobrze mi się z Tobą pisze. Trzymam kciuki za pomyślne rozwiązanie wszystkich spraw. Wszystkiego dobrego!
Iaskel
Leila – bohater
Teraz gdy do mnie wróciłaś, wróciło też życie.
Oderwałem się od snu i splotłem z rzeczywistością,
która nieważna jaka by nie była,
ważne, że istnieje z Tobą.
~Namir
Malachi Choć tego nie wiesz, Kocham Cię! Ty mnie nie. Kochasz inną… i nawet nie jestem zła, chciałabym po prostu, choć raz móc zasnąć w twych ramionach. ~ Tajemnicza Zakochana
Nieznajomy Wzdycham do ciebie z każdym łykiem krwii Chciałbym znaleźć ukojenie w twych silnych ramionach Abyśmy razem mogli dzielić karmazynowy dar I wyczekiwać wiecznej nocy ~ Hrabia William Muray
Rael – bohater
Na górze róże Na dole spad Głaskaj mnie dalej A będę rad
Podpisano: Seksi Bestia
Rumianek Dziękuję że mogę dzielić z Tobą swój ból i szczęście
~ Argo
Silea – prywatna
Droga nowa/dawna koleżanko Iaskela, bardzo miło powitać cię w wątku. Mam nadzieję, że Ci się tu spodoba, i że mamy przed sobą dużo wspólnego pisania.
Iaskel
Triss – bohater
Jedna rzecz może wyrazić więcej niż pierdylion słów. Słowa przemijają, symbol trwa eony. Tak, jak Śmierć. Dzięki, że jesteś.” Podpisano: Med
Wiatr Wietrze mój kochanku pieścisz me skrzydła zawsze jestem twym sługą. ~ Quetzalcoatl
Vinny – bohater Pamiętaj, że zawsze są wokół ciebie ludzie, dla których jesteś ważny. Albo wampiry! Twoja muffinka.
Yrin i Toffee – bohaterowie
Drogie Liski!
Tylko Wy tak skutecznie przyprawiacie mnie o szybsze bicie serca. Mordercze spojrzenia i ognisty oddech, które mu towarzyszą, to tylko specyficzne wyrazy mojej sympatii. <3
Podpisano: Iyeru
Najdroższe O, Wy Najdroższe! Serceście mi skradły! Uwiodły swym pięknem i tym błyskiem niebiańskim! Do Was wzdycham ukradkiem, tęsknotą przepełnion! Gdy nie ma Was przy mnie żałość duszę mą ogarnia! Wam to ślubuję miłość dozgonną i uwielbienie! Was przysięgam bronić, ile sił, przed okiem zazdrosnym i żądzą okrutnego świata! Mojeście Wy i ja Wasz na zawsze!
Skarbeńki moje, najukochańsze – Kryształy! *__*
Wasz oddany, Iyeru :3
Plus mały dodatek od Esmeraldy! Ludzikowa grafika par <3 Czy jesteście w stanie wszystkie odgadnąć?
Dziś jest dzień, kiedy każdy zakochuje się w każdym, a strzały nasączone trującym jadem miłości unoszą się w powietrzu w poszukiwaniu nowej ofiary! Potwierdzają to również szalone historie które dzieją się w Alaranii. Zobaczcie sami!
Szepczący Las
“Nie każda miłość jest prosta. Czasami droga do miłości jest trudna, a zakochani orbitują wokół siebie niczym satelity, przyciągane i odpychane niezrozumiałymi dla nich siłami. Tak było z Rubinento i Kinalalin, dwójce dusz zagubionych w pięknym mieście Danae. Zazdrość potrafi być jednak przerażającym narzędziem, zwłaszcza w rękach władającego magią wody i nie kontrolującego jej trytona. Gdy ujrzał swojego dotychczasowego ukochanego Barabasza w ramionach kobiety(!), stracił kontrolę i zaatakował wszystkich, łącznie z pomagającymi mu artystami. Czy poszukiwany medyk będzie w stanie uzdrowić ciało naturianina? A kto w takim razie uzdrowi jego skołataną duszę?”
~H&K
„Miłość rośnie wokół nas, ale odrobinę gubi się w miejscu spotkania czterech leśnych duszków. Biedna Sonea, sądziła, że nareszcie dowie się czemu kochana Fryga tak jej nie kocha! Wiecznie buchająca złością Frigg co nieco (a właściwie bardzo dużo i nie chwalebnie) wygarnęła swojej przyjaciółce – przyznacie sami, że to mało przyjemna walentynka! Gorycz doprawdy wylewa się litrami z tej małej istotki. Zaś kawałek dalej pewien druid ma okazję pogadać z mówiącym ludzkim głosem liskiem, który poszukuje przyjaciela (a przy okazji lis jest baaaaaardzo puuuuchaty!). Widugaust wciąż nie uzyskał przebaczenia ze strony Saurii. Nie zapowiada się również by szybko to nadeszło. Co dalej stanie się z czwórką leśnych mieszkańców i… czemu mieliby się razem trzymać? Powody zaraz się znajdą!”
~Frigg
Elfidrania
„Podczas kiedy Arriate oraz Lilianna kontynuują swoją podwójną randkę z wymiarem sprawiedliwości – jeszcze nie w kajdankach, ale kto wie, kiedy sprawy mogą przybrać pikanterii! – Vaela także podejmuje starania, aby udekorować miesiąc miłości odrobiną tej, która smakuje najlepiej – koziej! Z reguły Koza nie angażuje się w podobne sprawy, miłość omijając szerokim łukiem – może poza winem, ale to raczej przelotne romanse niźli prawdziwe uczucie – jednak wygląda na to, że w końcu znalazła prawdziwą drugą połówkę! Podłoga okazała się na tyle bliźniacza satyrskiemu wolnemu duchowi, że po wymianie zaledwie kilku słów już znalazła się w kozich ramionach, a może na odwrót? Trudno powiedzieć. Tak czy owak wyznania miłości zostały powiedziane, a sprawy wyglądają na naprawdę poważne. Wspomniano już o ślubie i dzieciach, a kto wie, co się stanie, kiedy zioła uspokajające przestaną działać na Vaelę i ta będzie w stanie nadać sprawom tempo, które dopiero będzie można nazwać szaleńczym!”
~Dérigéntirh
Jadeitowe wybrzeże
„Przyjaźń jest piękna i bezpieczna. Spokojna, wierna i stabilna. Przyjaźń to miłość. Ale niekiedy przegrywa z inną jej odmianą – namiętną i chaotyczną. Z tym jednym romantycznym obliczem, którego Funcia zdaje się nie szanować, a może nawet nim srodze pogardzać. Jednak czy jest w stanie przed nim uciec? Jak dużo samokontroli posiada surowo łypiąca na małe czerwone serduszka panienka? Ile wie o swojej naturze? Czy gdy przychodzi co do czego skłania się ku hołubionemu rozsądkowi i ostrożności, czy kryje się w niej niebezpieczna pasja nieprzystająca dziewczynce w jej wieku? Jest ofiarą czy drapieżnikiem? I dlaczego patrzy na to jak na walkę o rację i dominację? Przecież chce się z Fabiem właśnie zaprzyjaźnić… „
~Kana
„Do tanga podobno trzeba dwojga. Jednak doprawdy trudno o czas tylko dla siebie, gdy żyje się na tykającej bombie – to jest zajeździe – gdzie co rusz ktoś plącze ci się pod nogami i czegoś od ciebie chce. Gorzej, gdy się ten zajazd prowadzi! I tak zbliżając się do pierwszej rocznicy ślubu Lucy i Kaikomi drepczą gdzieś obok siebie, to mijając, to dając porywać się obowiązkom. Ile tak naprawdę o sobie wiedzą? Czy różnica wieku i charakterów będzie nie do przeskoczenia? Na razie chyba jeszcze nie zmierzyli się z tym tematem. Ale i po co się spieszyć? Co prawda wokół Kaiko skacze jak może młody skrzydlaty pracownik, matkująca jej ciotka wbiłaby Lucy’emu widelec w oko za jedno dotknięcie syrenki, a samego męża nieustannie uwodzi aromat kawy i jego kotka Mysza, ale ostatecznie życie pod jednym dachem chyba im się podoba. I choć nie budują swojej relacji na gorącej miłości, to stateczni i cierpliwi na pewno mogą sobie zaufać. „
~Kana
„Jak miłość to jest i ślub! A może niekoniecznie? Tym razem mamy ślub bez miłości, będący efektem (nie)przemyślanej intrygi i kilku pochopnie wypowiedzianych słów. Czy Umm i Wince uda się wykręcić od nie do końca szczerego mariażu, a przy tym nie dopuścić do rejsu bibliotekarki? A może kanclerz Radenklift dopnie swego i podchwyciwszy pomysł postawi ich na ślubnym kobiercu?”
~H&K
Turmalia
„Ace oddaje swój płaszcz Kerhje, która przyjmuje go z wdzięcznością i pozwala się prowadzić pod ramię po zniknięciu Oczka (ale spokojnie, choć nikt nie wie gdzie on jest, miejsce to jest całkiem rozkoszne! Są winogrona i robaczki). To samo robi też Amarok, nakrywając drżące ramiona proszącej go o pomoc Mimosy. Tylko czy zakrwawiona narzuta bandyty faktycznie ją uspokoi? Co prawda ten, jak prawdziwy bandyta urzeczony został słowami „proszę” i „przepraszam” i zachowuje się jak prawdziwy dżentelmen. Ale czy można mu ufać? Niech ktoś w końcu wyjaśni jakiego gatunku to powieść!”
~H&K
Równina Drivii
„Wizję współpracy Reinar i Sherani przypieczętowali północnym zwyczajem. Do tego potrzebne było nieco alkoholu (całe szczęście diabły niczego innego niż procenty nie piją) i po napiciu się już mogli stać się sobie „bliscy”. Całość potwierdziło zaczepne szczerzenie do siebie ząbków, a wkrótce już bez słowa potrafili się porozumieć w potyczce. Kolejnej, bo gdy trójka zgodziła się na współpracę i postanowiła odnaleźć artefakt pożądany przez Jona, tuż przy wejściu do kopalń zaatakowała ich następna grupa. Ale blond solidarność ma siłę! Tygrysołaczka i nord szybko uwinęli się z przeciwnikami. Choć brunet też sobie nieźle poradził. W końcu jego ukochaną jest magia i miecz. Nikt nie pozostanie osamotniony.”
~H&K
Demara
„Walentynki to czas zakochanych, ale przecież nie tylko to uczucie się liczy. Maka wie o tym doskonale, albo przynajmniej jest tego przykładem, bo przecież amory ją ominęły… czy to jednak oznacza, że nie może wprowadzić się do swojego pracodawcy? Obdarzyć go lojalnością i szczerym, skromniutkim uśmiechem? Ma dla niego o wiele więcej ciepła niż jest gotowa dać, i zdecydowanie więcej niż jest on w stanie przyjąć. Czy więc na pewno dobrze robi tkwiąc właśnie u jego boku? Jest tyle innych osób, które bardziej ochoczo przyjęłyby całą jej przyjaźń i troskę, i potrafiły nią jeszcze pokierować… Nie. Jest Lordowi potrzebna! Zostaje! Ale nie zrywając więzów ze światem zewnętrznym już wpakowała mu na głowę bezdomnego chłopaczka i podejrzanego ogrodnika. Niech przyjaźń kwitnie w ogrodzie pełnym róż! A Lordowska cierpliwość niech ma się na baczności, bo spokojne samotne nieżycie szybko do niego nie wróci… jeśli się nie postara. „
~Kana
Las driad
“Czasami miłość potrafi chodzić naprawdę pokręconymi ścieżkami. Petro podkochuje się w Yvie, jednak ona traktuje go jak młodszego (i durnego) brata. Pech chciał, że teraz znajduje się w dorosłym, męskim ciele, co trochę miesza zmysły dziewczyny. Ona jednak nadal uważa, że bardziej uroczy jest Louin, (znacznie!) starszy od niej elf towarzyszący Noi.
Petro co jakiś czas wzdycha też do Noi, chociaż czuje, że lodowata i wyniosła ruda jest poza jego zasięgiem. Natomiast Noa… Noa jak zwykle działa na szkodę innym, próbując wepchnąć Yvę w ramiona jej przerośniętego przyjaciela. A wszystko to w groteskowej oprawie chatki na kurzej nóżce i kąpieli obnażającej prawdę.”
~H&K
Góry Druidów
„Rok temu pękły dwa serduszka – jedno należało do pewnego mało rozgarniętego kota, a drugie do pewnej uczonej. Jego pękło z hukiem, a jej po cichu, lecz równie boleśnie. Kotu zostało to już wynagrodzone – ma nową bandę z którą łupi podróżnych, a na dodatek trafił razem z nimi do całkowicie żeńskiej osady w środku lasu, gdzie z miejsca stał się pupilem wszystkich zgromadzonych tam kobiet. Uczona zaś na pewno się rozwija, kształci, robi dobre interesy. Chyba są w miarę szczęśliwi. Co jednak się stanie, gdy przypadkiem znowu się spotkają przy okazji festynu drwali? Czy Yastre i Kavika – bo przecież to o nich cały czas mowa – będą mogli przejść obok siebie obojętnie? Wszak minął już ponad rok… „
~Sanaya
Każda moneta, tak jak każda miłość, ma jednak dwie strony…
„Minął już rok. Yastre (względnie) poradził sobie ze złamanym sercem, choć jego myśli uparcie kierują się ku jednej, wysokiej blondyneczce. Na ten moment nie może się jednak skarżyć – pod opieką elfich i kobiecych dłoni nie ma sensu się wiele zastanawiać. Pełna micha, głaskanie oraz dopływ gotówki z kradzieży – żyć nie umierać. Już za moment dotrze również na festyn drwali, a tam… Właśnie. Co go czeka? Jak będzie wyglądać pierwsze spotkanie Kaviki z Yastre? Czy uczona żyje w podobnej sielance i czy spodoba się jej towarzystwo piękne i krągłej Hannie?”
~Frigg
Pustynia Nanher
“Tymczasem w podziemnym grobowcu kultu bogini Effeid dzieją się rzeczy co najmniej zadziwiające. I nie chodzi tu o śpiącego w mroku potwora ani o błękitny ogień powodujący dezintegrację wszelkiej materii. Seviron trzyma dłoń Hashiry, prowadząc ją pewnie przez korytarz, z dala od niebezpieczeństwa. Trzyma ją dłużej, niż nakazywałaby to konieczność. Kapłanka wpada na niego i peszy się, jednak ciepły uścisk dłoni wcale jej nie przeszkadza. Czy nawet w tak niesprzyjających, pustynnych warunkach potrafi wykiełkować uczucie?”
~H&K
Wybrzeże Cienia
„Niektóre kobiety – zwłaszcza te pracujące w zamtuzach – można określić ucieleśnieniem miłości. Jedna z nich, o puchatej, rudej kicie właśnie opuściła zamtuz i zatrudniła się w gospodzie, gdzie jednak również korzysta ze swoich wdzięków. W jej chytre, lisie łapki wpadła intrygująca księga z zaklętym w środku… Dżinem?! Yve nie przepuści takiej okazji by stać się najbogatszą, nieśmiertelną i najpiękniejszą! Jak nie kochać takiej kobiety? Tylko czy to uczucie podziela Quan, upiór omyłkowo wzięty za dżina?”
~H&K
Góry Dasso
„Ona mruczy, gdy on wślizguje się do łóżka i otula ją swoim ciepłym, męskim ramieniem. Wydaje się, że takiej miłości nic nie jest w stanie zaszkodzić. Ktoś jednak bardzo się o to stara, powodując bezgłośny pożar, który trawi cały budynek w zastraszającym tempie. Dagon i Kimiko uciekają w ostatniej chwili, ratując niemą dziewczynkę Rikę. Czy dwójka kochanków poradzi sobie z kolejną próbą, która odebrała im bezpieczną przystań? A może silni w swojej miłości pokonają przeciwności, tak jak to robili już wiele razy?”
~H&K
Ekradon
„W Ekradonie zaś, po pytaniu za pytanie przychodzi czas na tajne wróżby, którymi to Turrin stara się zrekompensować opóźnienie podróży Iaskela. W ten sposób ten ostatni dowiaduje się, że śpiewana niedawno piosenka o pięknej rudo-złotej dziewczynie była zapowiedzią nowoprzybyłej Silei. Kiedy tylko leśny elf wyczuł aurę o zapachu miodu i kwiatów, domyślił się z kim za chwilę będzie mieć do czynienia. I nie mylił się, bo po chwili przywitał go dźwięczny głos driady. Czy szczera radość, z którą Iaskel powitał dawną przyjaciółkę nie jest godzien uwiecznienia w walentynkowym wydaniu? Kto wie, jak silna okaże się ich przyjaźń.”
~H&K
Opuszczone Królestwo
“Wspólna wędrówka dwóch elfów i krasnoluda przybiera co najmniej zaskakujący przebieg, przynajmniej dla jednego z nich. Lasse nie wie, że On jest Nią. Ale intryguje go „ten typek” o niesamowitej krzepie. A kiedy się dowie, padnie z wrażenia! Tylko czy dowie się tego niedługo? I jak zareaguje na to jego serce, gdy odkryje, że zbierający wszelkie laury gość to w rzeczywistości kobieta?”
~H&K
Rododendronia
“W Lawendowym Dworze nie czas teraz na romans – nieopodal posiadłości doszło do napadu, w których zginął mąż z żoną, a ich córki zostały zgwałcone i skatowane, wszystkie wysiłki więc ukierunkowane są na to, aby pomóc dziewczynkom, a na zaloty przyjdzie jeszcze czas. Lecz mimo iż Rael zajęta jest pomocą rannym nie umknęło jej uwadze to jak Tristan poradził sobie w trudnej sytuacji i jak wielkim opanowaniem, i troską się wykazał. Na razie nie miała czasu się nad tym zastanawiać, lecz z pewnością gdy najgorsze minie, będzie pod olbrzymim wrażeniem. Tymczasem nieświadomie próbując okazać mu wsparcie przełamała barierę, której do tej pory tak pilnowała – by nie spoufalać się z nim bez przyzwoitki…”
~Sanaya
Niektóre Amorki plotkują o tym inaczej…
„Popołudniowa przejażdżka, która miała być miłą odskocznią od spędzania czasu w Lawendowym Dworze bardzo szybko przekształciła w ratowanie życia. Na drodze Tristana i Rael stanął bowiem przewrócony wóz wraz z poszkodowanymi. Zabici rodzice i dwie sponiewierane dziewczynki, którym trzeba było ratować życie. Powoli układające się relacje między niebianką, a lordem zostały zakłócone przez wielką tragedię. Na razie ani Tristanowi, ani Rael nie w głowie romanse, oboje bowiem czują, że najważniejszą w tej chwili sprawą jest ratowanie zdrowia i życia dwóch, niewinnych, rudowłosych istot. Mimo tego wszystkiego rodzące się pomiędzy nimi uczucie daje o sobie znać nawet w obliczu wszelkich przeciwności. Dłoń Rael na ramieniu Tristana jakby przełamała pomiędzy nimi niewidoczną do tej pory granice. Może jednak przeszkody stawiane im na drodze przez los mają w sobie dużo głębszy sens?”
~Niara
“Jeżeli ktoś chciałaby wyobrazić sobie najdziwniejszą parę na świecie to z pewnością można by przed nim postawić tych dwoje. Mana, filigranowa półptasia dziewczyna biegająca prawie bez ubrania. I Tauros, wielki jak stodoła nord z białymi jak śnieg włosami. Pasują do siebie jak pięść do nosa, a jednak ich przyjaźń zdaje się rozwijać. Wizyta w sklepie z ubraniami zrobiła na Manie wielkie wrażenie, oglądała i dotykała wszystkiego co tylko wydawało jej się interesujące. Zwłaszcza koronkowa bielizna, którą postanowiła pokazać swojemu przyjacielowi. Na szczęście – nie na sobie. Niestety odwiedziny małego straganu z warzywami okazały się być dla biednej harpii traumatyczne. Rozgadana przekupa przeraziła Manę nie na żarty. Przekonana o tym, że wiedźma sprzedająca warzywa chce ją spalić, Mana rozpłakała się i za wszelką cenę pragnęła uciec do gniazda swojego przyjaciela. Czy Tauros zdoła wytłumaczyć harpii, że tak naprawdę nikt nie chce jej skrzywdzić?”
~Niara
„Miłość skrywana głęboko w czeluściach ponurego serca posępnego anioła zupełnie niespodziewanie została wyjęta na światło dzienne. Widząc śmiertelną strzałę w piersi Safiry, Azajasz nie był już w stanie dużej udawać, że kobieta nic dla niego nie znaczy. Na oczach całej drużyny, ze wszystkich sił starał się ją ratować, ale tylko magowie z Żelaznej Twierdzy mogli podołać temu zadaniu. Nieprzytomną anielicę odtransportowano do medyków, ale Azajasz nawet przez chwilę nie pomyślał by ją zostawić. Mimo iż, że jego ukochana darzy uczuciem nie jego, a swojego dowódce, Azajasz czuwał przy niej przez całą noc, a kiedy spała nieśmiało trzymał ją za rękę. Niestety zatruta strzała, która o mało nie odebrała życia Safirze i trucizna w niej zawarta ma znacznie silniejsze działanie niż spodziewali się tego medycy. Anielica ma koszmary, a jej ciało staje się nieposłuszne, mimo to Safira pragnie by Azajasz przy niej został. Jednak nieśmiała nadzieja, która pojawiła się w sercu anioła po czułych słowach jasnowłosej bardzo szybko i boleśnie została ugaszona, kiedy to Safira zwróciła się do niego imieniem: Malachi… „
~Niara
Efne
„Czasami nie ma sensu za wiele myśleć w miłości, bo tylko się na tym traci. Tak jak Rianell i Nevaeh – ciągnie ich do siebie, ale te dwa głuptasy wynajdują tysiące powodów, dla których nie mogą być z tak idealną drugą połową. Bardka jest przekonana, że robi z siebie pośmiewisko, a Rianell nie wierzy, by taka artystka mogła zakochać się w takim troglodycie jak on. Oboje więc jedynie wzdychają sobie w duchu… Ale całe szczęście nie są w swoich rozterkach sami! Aniołek stróż w postaci panny Aureoli rozwiąże ich problem błyskawicznie… Zamykając parkę w składziku na szczotki, by magia zadziała się sama. „
~Sanaya
Równina Magenar
“Nie każda miłość jest szczęśliwa. Ta jest nieszczęśliwa (choć Crewil sądzi inaczej), a do tego bardzo, bardzo ślepa. Wynalazca zabiega bowiem o względy chłodnej i wyniosłej pani Eris, która jest prawą ręką Lorda Protektora. Ona natomiast nie dość, że zamierza go wykorzystać, to gardzi nim bardziej niż byłaby w stanie to powiedzieć. Zakłada jednak na twarz maskę uśmiechu i wyraża zainteresowanie, gdy wpada na niego podczas lekcji całowania, udzielanych mu przez Iru. Tylko gdzie w tym wszystkim jest mała Melika? Burzowy wiatr porwał ją w nieznane i popchnął w niemałe tarapaty. Czy przyjaciele zauważą jej zniknięcie, skupieni na poważnych, sercowych tematach?”
~H&K
Teravis
„Piękny ogród, kwitnące wiśnie, kobiety w najpiękniejszych sukniach. I ona – Grelia, której połowę twarzy musi skrywać maska, by nie burzyć poczucia estetyki arystokratów zgromadzonych na balu. Lecz jak to zrobić, kiedy jeden z nich, a właściwe jedna (i to najpiękniejsza z pań!) łowi Cię spojrzeniem, zastanawiając się, co ukrywasz? Co zrobić, gdy i twoje oczy przyciąga ta niezwykła uroda… Przypominająca o dawnej, tragicznej miłości?”
~H&K
A teraz kochani, ruszajcie w świat, nieść miłość i radość we wszystkie zakątki Alaranii! I pamiętajcie – strzeżcie się gigantycznego Kupidyna! Nigdy nie wiadomo w kogo następnego uderzy… <3 Wesołych Walentynek!
Któż by pomyślał, że czas – nawet dla umarłego – może się dłużyć? Wydawałoby się, że gdy stajesz się nieśmiertelny (a przynajmniej zbyt wielu sposobów na uśmiercenie wampira nie znam), ta prozaiczna kwestia przestaje mieć znaczenie. Wydarzenia sprzed dwóch tygodni udowodniły mi jednak, że czas, tak samo jak strach jest kwestią indywidualną. Mimo że moje serce nie uderzyło ani razu w ciągu długiej chwili, która posłała mnie i pannę Ragrafford z okna dworu Hanny de Belloy na ziemię, moment ten wydawał mi się, nie przymierzając, wiecznością. Zdążyłem rozważyć wszystkie scenariusze w których upadamy razem na ulicę i żaden nie był korzystny dla mojej małej towarzyszki. Wtedy, obnażając się bardziej niż nakazywałby to zdrowy rozsądek, podjąłem jedyną słuszną decyzję. Puściłem Makę i zamieniłem się w dym, by zdążyć ją pochwycić i tym samym wyhamować pęd kociego ciała.
Być może ktoś postronny mógłby orzec, że stałem się sentymentalny, głupi, ryzykując ujawnienie dla obcej mi osoby. Powiadają, że to przypadłość starych ludzi, a ja, jak na ludzkie standardy, jestem już wiekowym starcem. Teraz wiem jednak, że to była dobra decyzja. Zmiennokształtna jest oddanym pracownikiem. Ja natomiast – przynajmniej we własnym domu – nie muszę już udawać nikogo innego.
Skoro o domach mowa, Dwór przepada za moją pomocnicą. Zwłaszcza teraz, gdy wzięła się za te przeklęte, obiecane róże. I muszę przyznać, że prezentują się wyjątkowo dobrze, szczególnie gdy promienie zachodzącego słońca przesycają płatki krwistą czerwienią. Być może każdy czarny ogród potrzebuje czasami kropelki krwi.
Zbyt daleko odbiegłem jednak od sedna moich rozmyślań.
Czas. Dla ludzi płynie w zawrotnym tempie, ja nie odczuwam różnicy między dniami i tygodniami. Czasami wędruję po posiadłości i obserwuję cienie przesuwające się wraz z mijającymi godzinami. Czy zmieniło to moją egzystencję? Z całą pewnością. Nie pędzę w pogoni za mirażami, czując nad sobą kruchość mojego istnienia. Dla naukowca było to błogosławieństwo. Nie ważne ile zajmą mi moje badania. Posiadam cały czas tego świata.
Zastanawiam się jak czas płynie dla zmiennokształtnych. Czy przyjdzie mi patrzeć jak kotołaczka starzeje się i odchodzi? A może ucieknie wcześniej sama, gdy zrozumie, że ludzkie życie nie znaczy dla mnie tyle co dla niej? Że smak krwi cenię bardziej niż ukochane przez nią słodycze, a samo gaszenie istnień jest przy tym czynnością poboczną? Tak czy inaczej nie powinienem się do niej przywiązywać. O ile nie jest na to za późno.
